~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#26

Έτσι όπως φτάσαμε στην πόρτα και προσπαθούσε η Μαρία να βάλει το κλειδί,η πίσω πόρτα μας άνοιξε.Σταθήκαμε ακίνητες.Το μυαλό μου δεν λειτουργούσε αλλά δεν σταμάτησε να δίνει εντολές στα χέρια μου να τρέμουν ασταμάτητα.Οι επόμενες κινήσεις έγιναν γρήγορα αλλά εμένα μου φάνηκε σαν να πέρασε ένας ολόκληρος αιώνας.

-"Βρε βρε..τι έχουμε εδώ?
Μαρία?Σου λείψαμε?"άκουσα μια φωνή αντρική,στηβαρή,γεμάτη,ειρωνική και..όμορφη.

-"Κορίτσια ελάτε πίσω μου"διέταξε η Μαρία αλλά εγώ δεν υπάκουσα.Βασικά εγώ μια χαρά ήθελα να υπακούσω αλλά τα πόδια μου είχαν παραλύσει.Πόδια να σου πετύχουν.Είχα μείνει πλάτη στον άντρα και τον ένιωθα να με κοιτάει έντονα.

-"Από τι φαίνεται η φίλη σου υπακούει σε άλλου είδους εντολές"είπε και γέλασε πνιχτά.

Η Ραιλη είχε ήδη σταθεί δίπλα από την Μαρία αλλά εγώ στεκόμουν εκεί.Ακάθεκτη.Δεν ξέρω γιατί δεν μπορούσα να κουνηθώ.Φόβος?Μπορεί.Αλλά μόνο φόβος δεν ήταν αυτό που ένιωθα.

-"Για που το βάλατε?"είπε και τον άκουγα να πλησιάζει.

-"Μείνε μακριά"προειδοποίησε η Μαρία.

-"Πάνε 3 πρόβατα να βγουν από την φωλιά τους και ο βοσκός θα καθίσει έτσι?Μην το πεις παρά έξω αυτό.Θα με θεωρήσουν ανεύθυνο.Και εγώ μόνο ανεύθυνος δεν είμαι"το στόμα του έσταζε από ειρωνία και αποφασιστηκότητα.

-"Κορίτσια..δεν θα σταματήσει αν δεν μας σκοτώσει τώρα.Γιαυτό περιμένετε εδώ"μας ψιθύρισε η Μαρία και μας άφησε και τις δυο στην άκρη.Ναι κουνήθηκα.Αυτομάτως τα πόδια μου πήραν μπρος και βρέθηκαν κοντά στην Ραιλη.

Ο άντρας γέλασε όταν του παρουσιάστηκε μπροστά η Μαρία.

-"αλήθεια τώρα?"είπε

Έπειτα από λίγα δεύτερα ακούστηκε μια δυνατή κραυγή από την μεριά της Μαρίας.Οι περισσότερες κινήσεις που επιχειρούσε να κάνει μάλλον δεν είχαν αποτέλεσμα γιατί ο άντρας εκείνος ακόμη γελούσε.

Εγώ και η Ράιλη στην άκρη του δωματίου να γινόμαστε θεατές σε κάτι που δεν μπορούμε να δούμε.Αλλά τότε ήθελα απλά να ανοίξω την πόρτα και να φύγω.Έτσι και έκανα..
Γύρισα τα κλειδιά που βρίσκονταν ήδη στην κλειδαρότρυπα και η πόρτα άνοιξε. Η Ράιλη και εγώ φωνάξαμε στην Μαρία να τρέξουμε αλλά μας είπε να την αφήσουμε πίσω.
Φυσικά και δεν το κάναμε.Με την διαίσθηση της Ράιλης και τις άχρηστές μου ικανότητες ορμήξαμε πάνω στον άντρα.Η Ράιλη μπορούσε να αποφύγει την οποιαδήποτε κίνηση έκανε εκείνος.Αντίθετα εγώ έκανα αυτό που ξέρω καλά.Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και τον έσφιξα δυνατά.Μπορούσα να ακούσω τους ήχους που ηχούσαν από μέσα του.Δυστυχώς όμως ήταν πολύ πιο δυνατός.Με έπιασε από τα χέρια,με γύρισε και με έριξε κάτω με την πλάτη. Η Μαρία ερχόταν από πίσω του και με ένα μαχαίρι που κρατούσε από πριν προσπάθησε να του επιτεθεί καθώς η Ράιλη του αποσπούσε την προσοχή και εγώ βρισκόμουν ακόμη στο έδαφος.Και ναι..τα κατάφερε και του επιτέθηκε. Όσο βρισκόταν κάτω εκείνος εμείς τρέξαμε γρήγορα έξω.Παρατήρησα το μέρος για λίγο και ήταν όλα τόσο σκοτεινά παρά το γεγονός ότι ήταν μέρα.Τρέχαμε με την καθοδήγηση της Μαρίας.

-"Είδατε κορίτσια?Τα καταφέρ.."πήγε να πει η Μαρία αλλά σοριάστηκε απότομα στο έδαφος πριν προλάβει να ολοκληρώσει την φράση που τόσο ήθελα να πιστέψω.

Σταματήσαμε και γυρίσαμε προς αυτήν. Τότε άλλος ένας πυροβολισμός ακούστηκε και από τα δεξιά μου έπεσε η Ράιλη.

-"Ράιλη??Με ακούς?"έλεγα έχοντας γονατίσει κοντά σε αυτή και την Μαρία.

-"Ελίνα?"είπε

-"Είσαι καλά,είσαι καλά.Μην ανησυχείς για τίποτα"

-"Δεν είμαι καλά Ελίνα"

-"Σταμάτα..!!"φώναξα

-"Όταν βγεις..βρες τον γιο μου,τον Τζον και πες του.."προσπαθούσε να πει αλλά δεν μπορούσε γιατί πονούσε.

-"Μην λες τέτοια Ράιλη"

-"..η μαμά του προσπάθησε να έρθει κοντά του.Ήθελε να είναι εκεί..να το βλέπει να μεγαλώνει.Έγινε άγγελος ώστε να τον προστατεύει συνέχεια σε όλη του την ζωή.Άσχετα ότι δεν θα την βλέπει.Θα είναι πάντα εκεί..Θα είμαι,παντα εκεί"

-"Ράιλη"αναφώνησα μέσα από τα δάκρυά μου

-"Χάρηκα που σε γνώρισα..Ελίνα"ξέπνευσε την τελευταία της πνοή.Τα δάκρυα μου από σταγόνες είχαν γίνει ολόκληρα ποτάμια.Και αυτό το αναθεματισμένο μαντήλι δεν βοηθούσε καθόλου.Πέθανε..την σκότωσε.Μετά από μερικά λεπτά στράφηκα προς την Μαρία.Και η ίδια είχε σκοτωθεί.Επιτόπου.Τώρα πια ήμουν εγώ..μόνο εγώ!Και περίμενα και εγώ την δική μου βολή..

---------------------------------------------------------

Νεο κεφάλαιο. 😏

Έχουμε την εξέλιξη στην απόδραση των τριών κοριτσιών.Δυστυχώς τελείωσε άδοξα.Περιμένει ωστόσο η Ελίνα να μάθει τι θα απογίνει με την ίδια.

Θα καταλήξει σαν τις άλλες?Θα χρησιμοποιηθεί στο εμπόριο? ή....😶

See soon🤗