~Η Απαγωγή~(Ποιος είπε πως ο έρωτας έρχεται μόνο σε καλές συνθήκες;)

#13

Το ξυπνητήρι χτυπούσε ακατάπαυστα.Δεν ήθελα.Όχιι.Ήθελα το στρώμα μου.Και την κουβέρτα μου εννοείται.Και τα..

-"Σχολειοο"φώναξε η Μαίρη εισβαλοντας στο δωμάτιό μου.

-"Ελινα,χαρηκα"της είπα και σηκωσα το κεφάλι μου απο το μαξιλάρι για να το γυρίσω απο την αλλη.

Ναι.Εγώ σχολείο δεν θα πάω.

-"Σήκω Πριγκίπισσα "είπε και άνοιξε απότομα τις πορτοκαλί κουρτίνες.

-"ΜΗΗ ΚΑΙΓΟΜΑΙΙΙ"είπα και μπήκα μέσα στην κουβέρτα μου.

-"Μην μου πιεις το αίμα μονο γιατί φοράω ωραία μπλούζα σήμερα"είπε με ειρωνία.

-"ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ"της φώναξα.

-"τα όμορφα αυτά μπιρμπιλωτά μάτια πρέπει να ανοίξουν να πάνε σχολείο"

-"Να πάνε τοτε αυτα.Εγώ θα καθίσω εδώ,ήρεμα και ωραία"

-"Σήκω γλυκιά μου"έλεγε και την άκουγα που πλησίαζε αργά και βασανιστικά.

Έσφιξα γερά το πάπλωμα.

-"έλα Ελίνα μου,σήκω θα αργησεις"έλεγε καθώς τραβούσε τα παπλώματα.

Δεν απάντησα.Απλα κρατούσα γερά την κουβέρτα.

-"Σε περιμένω για πρωινό. Πάω να ξυπνήσω τον αδελφό σου"είπε με υψωμένο φρύδι και βγήκε από το δωμάτιο.

Και νικήτρια στην μάχη με 1-0,η Ελίνα Παπαδοπούλου.

Με βαριά καρδιά σηκώθηκα.Μάλλον η καρδιά μου όμως ήταν πολύ βαριά γιατί επέσα με την κουβέρτα μπλεγμένη στα πόδια μου.

Καλά αρχίσαμε!

----------------------------------------------

-"Πρώτη μέρα στο σχολείο"είπε η Νικόλ τρίβοντας τα χέρια της.

-"Σε παρακαλώ..Μηη"της είπα βαριεστημένα ενώ βγαίναμε από το αμάξι.

-"Τι έπαθες εσύ;Αφού τρελαινοσουν για την φετινή χρόνια"

-"Δεν έχω κέφι σήμερα"

Σταθήκαμε λίγο πριν μπούμε στο προαύλιο.

Έφηβοι σε κλίκες.Ο κάθε ένας είχε και την προσωπική του ομάδα.

Υπήρχαν οι Φυτουκλες οι οποίοι συζητούσαν μόνο για φυσικη και χημεια με περιοδικούς πινακες,οι emo που απορώ πως προτίμησαν το σχολείο απο το νεκροταφείο,οι "αθληταραδες" οι οποίοι οποια περνούσε λυποθημουσε και μόνο με την μυρωδιά του ιδρώτα,και εμείς.

Εμείς ανήκαμε στην ομάδα του "χεστηκαμε για τις χημικές εξισώσεις,δεν θέλουμε να πεθανουμε,και δεν ψάχνουμε ψώνια για να μας χρησιμοποιήσουν ώστε να δείξουν οτι έχουν πολλές".