Niets meer waard

Hoofdstuk 28

Nicolle's ogen worden groot. De 'moeder' is eindelijk gebroken en stille tranen glijden over haar bange gezicht. De 'vader' kijkt haar verbaasd en boos aan. Typisch. Nicolle besluit om het ergens anders over te hebben. 

"En, wat voor studie heeft u gedaan, meneer Groenlandt?" 

Hij kijkt Nicolle verbaasd aan. "Is dat van belang?" snauwt hij bijna terug. 

Nicolle houdt haar hand omhoog in bescherming. "Wow, no hard feelings here! Ik wil alleen weten of je toevallig van het Lohrt college hebt gehoord? Want daar heeft u gestudeerd." Nicolle had de naam uit haar duim gezogen, het leek wel een beetje op de echte naam, maar dan wist de 'vader' blijkbaar niet. 

"Eh Tja dat is gewoon zo lang geleden..." 

Nicolle sluit haar ogen. Waarom moet alles zo moeilijk? Ze kijkt nogmaals naar het scherm van haar laptop en het zinnetje "Het was Lora's eigen idee" blijft maar in haar hoofd spoken. Welke moeder wou haar eigen kinderen laten ontvoeren?

Lucas kijkt ongemakkelijk naar zijn partner. Charlotte haalt haar hoofd uit haar armen vandaan en kijkt Lucas aan. "Wat is dit toch, Lora?" vraagt hij. Charlotte, of Lora, haalt haar schouders op. 

"Je kan hem niet vertrouwen." Lora kijkt hem smekend aan. "Geloof hem niet." 

Lucas is stomverbaasd. Waar kwam dat nou weer vandaan? 

 "H-hij is, hij is iemand. En niemand. Ik weet niet wat hij is." 

Lucas zucht. Dat is geen antwoord. "Wie is hij?" vraagt hij ongelovig. 

Lora bijt op haar lip. "Ik zag hem ooit, ergens in een steegje. Met twee mensen. Ze hadden een kind bij zich, die sliep. Ze gaven hem geld."

Lucas snapt er niks van. "Nou, dus?" Dat had hij niet moeten zeggen. 

"Dus, DUS? Snap je het niet?!?!" Schreeuwt Lora door de verhoorruimte. Gelijk komt er een extra agent binnen vanwege haar geschreeuw. 

"Wat is hier aan de hand? Waar is de verdachte?" zegt Nicolle.

Lucas wijst naar Charlotte/Lora. "Daar is onze nieuwe verdachte." zegt hij. 

Nicolle is verbaasd. "Ik heb trouwens belangrijk nieuws. Ik ben erachter gekomen dat Inge en Hans Groenveldt Nola hebben ontvoerd. Ze deden het in opdracht met de moeder." Nicolle had juichende kreten en bedankjes verwacht, maar ze kreeg alleen een kille blik van Charlotte en een medelijdende hand van Lucas. 

"Nicolle, ik zou even gaan zitten als ik jou was." Nicolle kijkt hem verbaasd aan, maar volgt toch zijn bevel op. "Charlotte hier kende alle drie de verdachtes, toch?"

Charlotte knikte. "En ze weet nog wat meer. Lora heeft blijkbaar twee verdachte mensen samen met Marc een deal zien sluiten." 

Nicolle kijkt Lucas verbaasd aan. "Hé? Maar ik dacht dat Lora een deal met hen had gesloten!" Ze kijkt verwachtingsvol naar Charlotte. "En wat heb je nog toe te voegen?" vraagt ze verwachtend. 

Charlotte schud haar hoofd. "Jullie snappen het niet. Ik zal de 'moeder' wel een uitleg laten schrijven. Het is toch al tijd voor mij om te gaan." ze staat op en loopt de kamer uit.

Lucas en Nicolle besluiten haar niet te stoppen. "Je zal het op een gegeven moment misschien wel begrijpen. Op dit moment moeten we nog Inge en Hans over één ding overhoren." zegt Lucas.

"Wat dan?" vraagt Nicolle. 

"Marc lijkt me niet degene te zijn die ooit een deal met de ontvoerders heeft gemaakt. Anders had hij hun allang verdacht en dan was hij ze veel eerder komen halen." 

Nicolle denkt na. "Ja, dat is wel logisch. Maar waarom was hij dan nooit naar de politie gegaan?" zegt ze. 

"Geen idee... Dat is ook nog een raadsel. Maar vandaag hebben we genoeg nagedacht. En ik sterf van de honger."

A/N

SORRY SORRY SORRY!!!

Ik ben echt heel langzaam met uploaden, en dat weet ik, ik had gewoon weinig inspiratie en nog minder tijd (school...)

Hoop dat het voortaan sneller gaat

Groetekes,

Nerys

p.s. echt super bedankt als je dit nog steeds gewoon leest! :)