Mijn geheim (Twilight Fanfictie) | Compleet

Hoofdstuk 11: The Brain Quiz

Bella's POV

Als we binnenlopen zie ik al gelijk hoe druk het is en ik kreun. Alle vampieren hier kijken mij meteen aan en ik voel mijn hoofd rood worden.

"Bella, als het niet gaat met je hand moet je het zeggen hoor," zegt Emmett voorzichtig. Emmett is echt een geweldige jongen – man – hoor, begrijp me niet verkeerd, maar hij lijkt soms net een overbezorgde broer voor mij. Wat wel heel lief bedoeld is natuurlijk, maar jeetje, soms kan het ook een beetje dimmen.

"Het gaat prima, ik kreunde alleen maar omdat ik zag hoe druk het is," zeg ik om iedereen gerust te stellen. Het lijkt niet te helpen. "Wat?" vraag ik, omdat ze me allemaal blijven aankijken.

"Weet je het zeker Bella?" vraagt Edward aan mij.

Ik zucht, "Ja ik weet het zeker. Doe niet zo overbezorgd, gekken," zeg ik tegen ze. Dit keer lijken ze het te geloven. "Nou, gaan we nog lol maken of blijven we hier als een stel standbeelden staan?" Iedereen lacht even en we beginnen dan te lopen. "Waar gaan we eigenlijk als eerste heen?" vraag ik.

"Emmett had een goed idee," zegt Alice.

"Waarom vertrouw ik dat niet?" vraag ik me hardop af.

"Ah, Bella, een beetje meer vertrouwen zou wel mogen," zegt Emmett. Ik zucht, oké, dan moet het maar, hè?

Na eventjes lopen komen we bij een kinderattractie aan. "Emmett wat doen we hier?" vraag ik aan hem.

"Voor jou Bella, omdat je nog niet in de achtbanen mag." Ik voel mezelf helemaal boos worden vanbinnen.

"Emmett! Ik ga je vermoorden!" schreeuw ik naar hem toe. Ik ren op hem af en net op het moment dat ik op hem wil springen pakt hij me stevig vast waardoor ik niet meer kan bewegen.

"En hoe wil je dat dan gaan doen?" fluistert hij in mijn oor, ook al weet ik zeker dat de hele familie het kan horen.

"Zal ik je dat een zeggen?" vraag ik nogal sarcastisch aan hem.

"Doe jij dat maar eens," zegt hij uitdagend.

"STOP," roept Alice ineens. Ik kijk haar verrast aan. Wat zou er aan de hand zijn dat ze ons onderbreekt?

"Wat Alice," zeggen ik en Emmett tegelijkertijd.

"Ik zag gewoon dat Bella weer van plan was om je te gaan slaan. Het was niet zo'n goed idee aangezien jij haar nog vast had. Ze brak een paar ribben. Dus Emmett, laat Bella los en dan gaan we naar de leukere attracties, oké?" zegt Alice.

Emmett zet me meteen voorzichtig neer en we beginnen te lopen. "Oké, dus waar gaan we nu heen?" vraag ik vooral aan Alice.

"We gaan naar een achtbaan die niet al te erg is voor je hand. Daarna ga jij wat eten en daarna gaan we nog in wat rustigere attracties en dan zien we wel," zegt Alice. Dat plan bevalt me tenminste, in plaats van Emmetts kinderachtige gedrag van daarnet.

"Klinkt goed," zeg ik.

"Weet ik toch," zegt Alice met een lach op haar gezicht.

"Wat Alice?" vraag ik aan haar. Zo grappig was het grapje nou ook weer niet.

"Oh, niks," zegt ze schijnheilig. Ik kijk haar verdacht aan, maar schud het dan maar van me af. Ik weet dat Alice het toch niet gaat vertellen hoe hard ik ook blijf doorzeuren.

Als we in de rij staan voor de achtbaan begin ik me een beetje te vervelen "Edward?" vraag ik.

"Ja?"

"Haai," zeg ik.

"Uhm, hoi," zegt hij ene beetje twijfelend terug.

"Speel nou even meehee." zeg ik melodramatisch.