Mijn geheim (Twilight Fanfictie) | Compleet

Hoofdstuk 5: Nieuwe Zorgen

Edwards POV

Na alles wat er vandaag is gebeurd is iedereen heel erg toe aan wat relaxen. Ook al heb ik nog steeds het gevoel dat Bella wat probeert te verbergen. Ik krijg het nog wel uit haar. Dit keer gaat ze niks meer verbergen voor mij. Het is al erg genoeg dat ik de rede nog steeds niet weet.

We spelen wat spelletjes en maken lol. Bella probeerde om tegen Emmett te spelen op de Xbox, maar ze wist nog niet eens hoe de controller werkte dus ze verloor dik. Maar er is genoeg gelachen daardoor. Ook heeft ze geprobeerd tegen Jasper te schaken, maar dat ging ook niet zo goed. Daarna heb ik tegen Jasper geschaakt en Bella vond dat heel erg grappig, omdat we de hele tijd ruzie maakten. Ik irriteerde me dood dat Jasper met mijn gevoel zat te spelen om te proberen me te laten verliezen en Jasper werd boos als hij merkte dat ik in zijn hoofd zat (doordat hij kon voelen dat ik me zat te concentreren op zijn gedachten), het was allemaal erg grappig.

Bella had zelfs zoveel buikpijn na alles van het lachen dat ze even een paar minuten moest gaan zitten. Ik maakte me zo veel zorgen dat het wat anders was dan alleen buikpijn, maar toen Jasper haar had geholpen om te kalmeren ging het al snel weer goed. Ik keek hem dankbaar aan, waarop hij antwoordde 'Graag gedaan Edward' in zijn gedachten.

Ondertussen was het al 6 uur geworden en Bella stelde voor om terug naar huis te gaan zodat ze eten voor Charlie kon gaan klaar maken. Bella staat op en loopt naar de deur toe. Ik sla snel mijn armen om haar heen. Nog niet bereid om haar te laten gaan. Wat als het toch wat meer was dan alleen het lachen? Dat risico kan ik niet nemen.

"Mijn auto staat hier. Je hoeft niet mee te gaan hoor," zegt Bella tegen mij.

"Dat weet ik, maar ik wil wel mee," antwoord ik, zonder mogelijkheid open te laten dat ze nee zegt tegen mij.

"Oké, is goed," stemt ze dan in. Dat verbaasde me een beetje, normaal vind ze het onzin dat ik altijd maar mee wil rijden.

We lopen naar buiten en als ik merk dat ze naar de bestuurderskant wilt lopen trek ik haar naar de passagierskant toe. Zodra ze mijn plan door heeft begint ze te protesteren en stopt ze met lopen.

"Edward ik weiger om in de bijrijderskant te gaan zitten. Ik rij vandaag." Ik zucht. Ja, dat wil ze altijd, maar zeker vandaag gaat dat niet gebeuren. Als ze 5 minuten geleden niet nog van pijn in elkaar gedeukt zat had ik haar misschien laten rijden, maar nu niet.

"Bella, alsjeblieft, niet weer deze discussie," zeg ik en dan bedenk ik me ineens de beste manier om het van haar te winnen. Als ik de gedachten van Alice zie, ziet zij al aankomen wat er gaat gebeuren en ze waarschuwt de anderen dat dit nog wel eens leuk zou kunnen worden.

"Je zou het trouwens toch nooit kunnen winnen," zeg ik sluw tegen haar. En dan spring ik speels op haar af, hier gaat ze in de auto nog boos over doen, maar dat maakt niks uit. Ik til haar op en zet haar in de bijrijderskant, doe snel haar gordel om en ga dan zelf ook in de auto zitten, maar dan achter het stuur. Bella schenkt mij haar boze blik en ik glimlach mijn mooiste lach naar haar.

"Ik zei dat ik wou rijden Edward. Je bent niet eerlijk bezig." Ze kijkt me met een woedende blik aan. Als ze ineens uit het raam kijkt ziet ze iedereen buiten staan kijken naar hoe wij vechten of eigenlijk hoe ik 'oneerlijk' speel, zoals Bella het net zo noemde.

Emmett ligt helemaal plat van het lachen en het zal niet lang meer duren voordat Jasper ook plat van het lachen ligt. Als Bella een boze blik stuurt naar mijn familie bezwijkt Jasper en begint hij ook rond te rollen over onze oprit.

'Go, Edward. GO,' schreeuwt Emmett zo hard in zijn gedachten dat ik er bijna hoofdpijn van zou krijgen. Zo blijft hij nog even doorgaan met aanmoedigingen.