Mijn geheim (Twilight Fanfictie) | Compleet

Hoofdstuk 29: Chaos

Edwards POV

Ik schud Bella zachtjes wakker en geef haar kusjes over haar hele gezicht. Op haar voorhoofd, nek, neus, wangen, overal, behalve haar mond. Ik weet dat als ik dat doe ik me niet meer kan inhouden en ze moet nu eerst eten. Bella's ogen gaan langzaam open en ze staart me slaperig aan. "Het is etenstijd," zeg ik tegen haar. Onmiddellijk schiet de paniek in haar ogen. Ik kan het niet aan zien. "Ssst. Rustig maar." Het liefst wil ik haar geruststellen door te zeggen dat ze niet hoeft te eten, maar dat moet wel, dus ik houd me in.

Ze weigert me aan te kijken en aan de frons op haar gezicht vermoed ik dat ze een plan aan het bedenken is om er onderuit te komen. "Je gaat er niet onderuit komen." Mijn stem is hard en duidelijk.

Bella kijkt me verbaasd aan. "Ik word steeds beter in het lezen van je gezicht, lief," beantwoord ik haar onuitgesproken vraag met een grijns op mijn gezicht. Bella's pruil wekt een klein lachje bij mij op. "Ik kan Alice weerstaan. Geloof me, dit gaat niet werken."

Ze zucht en staat dan op. "Dan ga ik maar douchen," zegt ze.

Ik schud mijn hoofd. "Weet je de regels nog? Dertig minuten voor het eten mag je niet meer naar de badkamer en/of wc toe," herinner ik haar.

"Maar ik wil douchen." Met een pruillipje en knipperende ogen kijkt ze me aan. Ik dwing mezelf om tussen haar ogen te kijken, zodat ik niet zal ingeven.

Met een kleine bemoediging van mezelf geef ik een klein lachje weg. "Gaat niet werken. En nu naar beneden en eten. Charlie is niet thuis en zal er voorlopig ook nog niet zijn, volgens Alice. Hij belt over tien minuten, iets over een nieuwe aanwijzing voor een zaak," vertel ik haar.

Bella knikt en zucht. "Oké dan."

"Wat wil je eten?" vraag ik haar. Ik heb geleerd van mijn eerdere fouten. Ik had geen idee wat het verschil tussen cornflakes en pizza was, dus toen ik cornflakes voorstelde voor avondeten, lachte Bella mij ronduit uit. Blijkbaar is er een verschil tussen het eten in de ochtend, middag en avond. Ik zie het niet. Je kunt alles toch in de ochtend, middag of avond eten? Voor mij geldt het tenminste wel zo. Maar dat komt omdat ik een monster van de nacht ben. Bij ons maakt het niks uit, zolang het maar bloed is.

"Uhm, een cracker?" vraagt Bella onzeker. Ik ben blij dat ze iets voorstelt, anders had ik nooit wat kunnen verzinnen. Ik knik en begin in de koelkast de zoeken, maar ik kan het nergens vinden. Vreemd, als vampier zou ik zoiets toch snel moeten kunnen vinden.

Bella lacht hardop en ik draai me om en kijk met opgetrokken wenkbrauwen en een vragende blik naar haar. "Crackers liggen niet in de koelkast," zegt ze nog half lachend. "Ze liggen in dit kastje." En ze haalt een pak crackers tevoorschijn. Als ik nog mens was geweest was ik zo rood als een tomaat geweest.

Ik neem de crackers aan en pak er vier uit. Zoveel moet ze er van mij eten. Het zijn nog steeds weinig calorieën (als ik het uitreken 55 calorieën om precies te zijn), maar er moet ook nog wat op, dus ik hoop dat dat wat beter is.

"En wat wil je erop?" vraag ik haar. Bella opent de koelkast en kijkt er even in voordat ze er uiteindelijk kaas uit pakt. Ik pak snel een kaasschaaf en neem de kaas van haar over. Ik geef haar niet de kans om te protesteren over het feit dat ze zelf haar kaas kan snijden of haar crackers kan beleggen, want ik laat haar niet meer in de buurt van scherpe voorwerpen komen.

Het feit dat de kaas 10+ kaas is en er ook maar weinig calorieën inzitten maakt mij chagrijnig over het feit dat Bella alsnog zo min mogelijk calorieën probeert binnen te krijgen, maar ik moet het maar negeren. Carlisle zal daar wel voor zorgen. Ik moet Bella alleen even verklikken bij hem.

In totaal zal ze dus 94 calorieën voor het avond eten binnenkrijgen. Dit vind ik niet genoeg. Drinken, bedenk ik me ineens, dat zal ook nog wat toevoegen en ik zal geen genoegen nemen met water.