Torn

True Love

Günler hızla geçerken artık doğuma gün saymaya başlamıştık.Harry'le her şey harika gidiyordu.Gece yürüyüşleri yapıyorduk,beni mutlu edebilmek için sıksık çiçekler ve hediyeler alıyordu,birlikte yemek yiyor,birlikte uyuyorduk.Hep hayal ettiğim gibiydik.Harry inanılmaz derecede mutluydu ve beni de mutlu etmeyi başarıyordu.O bana Amerika'da bıraktığım hayatı ya da geçmişi unutturmaya çalışıyordu.Hayatımdaki tüm sevgi eksiğini kapatıyordu.O yanımda olmadığındaysa çok yanlız hissediyordum.

Bu hafta ikinci kez doktora gittik.Harry fazla evhamlı davranıyor ve bebeğimizin durumunun iyi olduğundan emin olmak istiyor.Bebeğimin yumuşaklığını kaybeden tekmelerini hissedince sevinç çığlıkları atıyordu.

Hala bebeğimiz için bir odaya sahip değildik.Açıkçası ayrı eve çıkmayı hem istiyordum hem de geçmişin tekrarlanmasından korkup çocuklarla kalmaktan keyif alıyordum.

Çocuklar bütün bu süreç boyunca Harry ve bana inanılmaz destek sağladılar.Niall bana zorla İrlanda yemekleri yediriyordu,Liam sürekli babammış gibi davranıyor ve beni kolluyordu,Louis bütün gün beni eğlendiriyor ve saatlerce kahkaha atmamı sağlıyordu,Zayn ise bütün bu süreç boyunca yanımda durup bana destek oluyordu.İhtiyaç duyduğum arkadaşlığı Zayn bana sağlyordu.Bu yüzden şu an kendimi hiç hissetmediğim kada güvende hissediyordum.Son zamanlarda çocukların programları çok doluydu bu yüzden benimle -özellikle de Harry- çok ilgilenemiyorlardı.

Doğum için tarih almaya gideceğimiz gün Harry tarafından ekildim ve doktora tek başıma gittim.Ve şunu atlamadan söylemeliyim ki Harry biz barıştıktan sonra eski doktorum Michael'den kurtulmak için elinden gelen her şeyi yaptı ve en sonunda beni ikna etmeyi başardı.Şimdi Doktor Robbins'e gidiyorum.Doktora vardığımda bekleme odasında çok kişi yoktu.Büyük kırmızı koltuğa oturdum ve sıramı beklerken dergileri karıştırmaya başladım.Ünlü markaların çocuklar ve bebekler için yaptıkları kreasyonlara dalmışken adımın söylendiğini duydum.Hemen kendimi toparlayıp doktorun odasına gittim.

''Merhaba Isabell bu gün nasılsın?'' dedi kocaman gülümsemesiyle.

''Teşekkürler Doktor Robbins gayet iyiyim siz nasılsınız?''

''Teşekkürler ,hadi sizi muayne edelim.''

Güler yüzlü bir hemşire karnıma jeli sürdükten sonra titremeden edemedim.Jel buz gibiydi.Doktor, ultrason aletini karnımın üatünde gezdirdi ve ekrana gülümseyerek bakmaya başladı.Ekrana bakarken mutluluktan bayılacak gibi oluyordum.Ama bir yandan da hala Harry'e çok sinirliydim.Bu gün beni ekmesi gereken son gündü.Şu an elimi tutuyor ve birlikte küçücük ekrandan bebeğimize bakıyor olmalıydık.

Doktor odadan çıktı ben de hemşirenin verdiği peçeteyle karnımdaki jelden kurtuldum ve kıyafetlerimi topladım.Doktorun odasına girdiğimde kağıtlara notlar alıyordu.Sonra bana döndü ve ''Evet Isabell iki hafta sonra seni doğuma alalım bu sırada sen de hazırlıklarını tamamlamış olusun.'' dedi kocaman bir gülümsemeyle.

Ve sadece iki koca hafta kalmıştı bebeğime kavuşmama.Dokuz ay karnımda taşıdıktan sonra onu kucağıma alacak olmak inanılmazdı.Ve tabi artık içimde olmayacak oluşu.

Eve giderken Harry'den gelen bütün aramaları reddettim ve Starbucks'a gidip kendime büyük boy latte aldım.Taksi ararken yavaşça lattemi yudumluyordum.

Sonunda bir taksidurdurdum ve evin adresini verdim.Yol boyunca latte içip şarkı dinledim.Ve kesinlikle Harry'e nasıl kızacağımı düşündüm.

Eve vardığımda evde büyük bir telaş vardı.Harry sinirli ve kormuş bir şekilde telefonunu sallıyordu Lou Harry'i sakinleştirmeye çalışıyordu,Liam olanları izliyordu.Zayn ve Niall ortalarda yoktu.

Yavaşça içeri geçtim ve ''Selam millet'' diye seslendim.Harry koşarak yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı.Boynuma öpücükler kondururken  Aman Tanrım, çok korktum diye fısıldıyordu.Dudaklarıma minik öpücükler kondurmaya başladığında dizlerimin titremesini engelleyemedim.Harry'le beni Louis'nin öksürüğü ayırdı.Öpücükleri o kadar güzeldi ki nerede olğumuzu bile unutmuştum.Utançla gözlerimi yere dikerken Harry kollarını tekrar  bana doladı. Harry '' Nerelerdeydin seni deli gibi merak ettim aklıma o kadar kötü şeyler geldi ki.Neden aramalarımı reddettin Tanrım çok korktum Bell !'' durdu ve derin bir nefes aldı.''Üzgünüm Hazz sadece beni ektiğin için çok sinirlenmiştim.Yani bu gün doğum tarihi alacaktık ve sen beni ektin'' dedim en kırgın ses tonumla.Kollarından kurtuldum ve '' Neyse ben yukarıdayım'' diyip merdivenlere ilerledim.

Odamıza ulaştığımda paltomu çıkardım ve kendimi yatağa bıraktım.Gözlerimi kapattığım sırada tıkırtılar duymaya başladım.Gözlerimi açmak için o kadar yorgundum ki sadece sesleri dinlemeye odaklandım.Harry'nin kokusunu alabiliyordum.Yavaşça yanıma uzandı.Saçlarımla oynamaya başladı.Gözlerimi araladığımda gülümsedi.''Çok üzgünüm Bell ben sadece böyle olsun istememiştim.Bütün hepsi yönetim yüzünden.Hiç planda olmadığı halde sadece seni ekmemi istedikleri için aptal bir toplantı yaptılar ve bütün konu sen ben ve bebğin medyaya duyurulmaması hakkındaki aptal konuşmalardı.En son dayanamayıp hepsine ağzıma geleni söyledim ve kapıyı çekip çıktım.'' dedi. Ona sarıldığımda yumuşadı ve kollarını bana  doladı.Dudaklarma yönelirken gamzesini hissedebiliyordum.Öpücüğü o kadar saf ve sevgi doluydu ki mutluluktan bayılabilirdim.

Dudaklarımız ayrıldığında ''Bu süre boyunca en üzüldüğüm noktaysa seninle istediğimi yapamamak Bell'' dedi muzip bir ses tonuyla.

''Ne gibi mesela'' dedim ses tonundan sapıkça bir şeyler olduğunu sezebiliyordum.

''Seninle istediğim an birlikte olamamak veya sana doyasıya sarılamamak veya ..'' yanaklarım kızarırken ''Harry dur'' dedim ve o ihtişamlı gülümsemelerinden birini bana sundu.Dudaklarımız tekrar birleşirken bu sefer duramayacağından neredeyse emindim.

VE TADAAAA YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM CANLARIM UZUN ZAMANDIR YAZAMADIM ÜZGÜNÜM AMA SINAVLAR FALAN DERKEN GERÇEKTEN KENDİME AYIRACAK ZAMANIM KALMIYOR :(( BU BÖLÜM İÇİN SINIR KOYMAK İSTEDİM SINIR GEÇİLDİĞİ AN BÖLÜM YAYINLAYACAĞIM 220 READ VE 30 VOTE BAŞLANGIÇ İÇİN YETERLİ SAYILIR NE DERSİNİZ :D OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER SEVİYOM SİZLERİ :******