Torn

Down-2-

Düşüş çoğu zaman hayatımızın en kaçınılmaz olayıdır.Hep bir kısır döngü içinde ilerleriz.Önce yeşerir, güzelleşir,büyürüz.Hayat bizi çeşitli şekillerde sınar.Ve hepsinin sonunda düşeriz.Ve bizden bir şekilde ayakta kalmamız beklenir.Ama aldığın yaralara alışman için zaman tanınmaz sana.Dediğim gibi salakça bir kısır döngü.Ben de bu kısır döngüde sıkışmış durumdayım.Harry'le birlikte.

Ve evet hala o lobideyiz.Harry ve soğuk bakışları,Zayn ve suskunluğu ve tabiki Liam ve gerginliği.Ah ben mi? Bitik durumdayım.

Harry hırıltılı bir nefes aldı.Konuşmadan önce boğazını temizledi.''Evet,benden daha ne kadar saklamayı planlıyordunuz ki?'' diye sorduğunda gerildim.Cevap basitti.

Sonsuza kadar.

Yavaşça başımı kaldırdım.Siyah göz bebekleri büyümüş gibiydi.Yeşillerinden tek bir iz bile yoktu.Onu hiç böyle görmemiştim.

''Cevap açık değil mi Harry? Artık aranızda olan ya da olmayan her şey bitti.'' diye Zayn soğukça lafa atladığında kendimi güvende hissettim.Arkamda olmaları iyi hissettirmişti.

Harry'nin çenesi gerildi,ellerini yumruk yaptı.''Bu benim haytım,o da benim.Buna ancak ben karar verebilirim siz kim oluyorsunuz?'' diye bağırdığında olduğum yerde daha da küçülüp Darcy'i daha sıkı sardım.Onun korkmasını istemiyordum.

Keşke Jamie burada olsaydı.

Harry bana bakmadan ''Liam Darcy'i al.'' dediğinde Darcy'i daha da sıkı sardım.Onun canını acıtmak istemiyordum.

''Hayır Harry bu iş iyice çığırından çıktı.'' dediğinde Harry hızla üzerine atılıp yüzüne bir tane yumruk geçirdi.Ağzımdan çıkan çığlığa engel olamadığım için Darcy uyanıp ağlamaya başladı.

Harry tam ikinci yumruğu geçirecekti ki Zayn hızla atılıp onu iki kolundan tutarak itmeyi başardı.HArry sinirini atamamış bir şekilde duvara bir yumruk geçirdi.''Lanet olsun!'' diye gürlediğinde yerimde daha da küçüldüm.

O sırada lobinin girişinde olan Jamie'yle gözgöze geldik.Yüzündeki gülümseme yavaş yavaş silinirken gözlerinde gördüğüm tek şey telaş oldu.Hızla yanıma geldiğinde beni kucakladı.Kollarında küçücük olurken Darcy'de sakinleşti.Başımın üstüne rahatlatıcı öpücükler kondururken gevşedim.

Üstümüzde hissettiğim bakışla hafifçe başımı kaldırdım.Harry dikkatle bana bakıyordu.İfadesizce.Sadece bakıyordu işte.Jamie koltuğa oturduktan sonra yanına beni de oturttu.Liam'ın burnu kanıyordu.Zayn'in yüzü bembeyaz olmuştu.Tüm bu olanlar sınırlarımı zorladığında dayanamayıp bağırmaya başladım.Hepsinden önce kucağımdaki Darcy'i Jamie'ye verdim.

''Yeter artık Harry! Yeter! Ne yaptığını sanıyorsun? Sen kimsin de bana karışma hakkını kendinde buluyorsun?Sen benim neyim oluyorsun da bütün bunları haklı görüyorsun?Yeter artık rahat bırak beni! Git artık, çık hayatımdan'' derin bir nefes aldım.Yanağımdaki gözyaşlarını sildim.Ne zamandır ağladığım hakkında bir fikrim yoktu.''Her şey bitti Harry.Ben evleniyorum.Jamie ile bırak artık mutlu olayım.Bırak artık Darcy'nin kurulu bir düzeni olsun en azından bunu hak ediyor!! '' diye bağırdığımda bacaklarım titremeye başladı.Başım da dönünce Harry hızla öne atıldı.Bir anda ceketinin cebinden düşen küçük beyaz naylon torbalara gözlerimi diktim.Bir de içindeki beyaz haplara.Daha sonra her şey karardı,Harry'de tünelin diğer ucunda kaldı.