Sivaaaaas! Ben seni nasıl bırakıp geldim güzelim. Nedir lan bu İstanbul'dan çektiğim. Bir gün gözümü açarım polis karşımda, bir gün açarım ayakkabılarım yok! Bir gün daha kalsam korkuyorum başıma neler gelecek? Yarın böbreksiz kalırsam hiç şaşırmıyorum. Sesimi duyan birileri varsa yalvarırım cinsel organıma dokunmayın. O henüz çok narin, çok temiz, el değmedi. Yemin ediyorum korkmaya başladım, ümit milli bile olamadan ölüp gideceğim bu şehirde. Bu böyle olmayacak, gerçekten kesin kararlıyım artık ayakkabıları ucuz alacağım, çalınıyor sonra.
Ulan çoraplarla yürümek de ayrı bir hava katıyor insana. Görenler elime para sıkıştırıyor anlamadım gitti. Ayakkabı almasam mı acaba? Yok, o kadar da değil canım. Taş batıyor, canım yanıyor, anlayamazsınız! En azından ayakkabıyı bedavaya getirmiş olduk. Bu şehri sevmeye başladım bak, ayakkabılarımı alıyor fakat yenisini almam için parasını veriyor. Allah'ın sevgili kuluyum aslında da işte bir cenabetliktir aldı gidiyor. Gusülsüz de gezmiyorum ama!