Mümtaz Abi, Şakir ve ben çıktık gittik bizimkilerialmak için, kapıya geldim ve zile bastım. Sıdıka cama çıktı ve "Tarık" diye seslendi, hatta çığlıkattı. Kadınlar üzerinde etki sağlayan bir cazibem olduğunun farkındayım, lakinSıdıka üzerinde olmasın bu ya. Hiç adil değil ki ama! Asıl olay ondan sonrakoptu zaten; Şakir! Sıdıka bağırdığında ani bir hareketle gözlerini cama diktive o an vurulma olayı gerçekleşti. Şuan herkesin aklına Şakir'in Sıdıka'ya âşıkolduğu geliyor, fakat bizimki çok ters bir adam. Vurulma derken gerçek birvurulma. Sesi duyunca ürktü, silahını çekti ve Sıdıka'yı omuzundan vurdu. Birinsan ancak bu kadar çuvallayabilir, bu konuda artık kendimi takdir ediyorum.Üzüldüm ama birazcık, sonuçta Sıdıka yokken Şakir vardı. Vurulma anıgerçekleştikten sonra biz koşmaya başladık, birkaç sokak geçtikten sonra durupdüşünmeye başladım. Neden kaçıyoruz ki? Sonuç olarak Sıdıka bağırdı,bizimkilerin benim geldiğimi anlamış olması lazım. Acaba Sıdıka'yıbeğenmediğimi anlayıp da suikast girişiminde bulunduğumu düşünürler mi? Ben buaçıdan hiç düşünmemiştim mesela, geri dönüp yanlışlıkla oldu desem mi? Ya dayarın hallederim o işi, şuan hiç halim yok. Sol kulağım çınlıyor ve bütünvücudumu esir etmiş durumda. Sanırım şuanda babam bana çok güzel giydirmeleryapıyor.
