Mümtaz Abi'yi aradım, ilk başta korktu. Başıma bir şey geldiğini sandı, konuşup dertleşmek istediğimi söyleyince sağ olsun hemen çıkıp geldi.
-Anlat bakalım ne takıldı kafana?
-Nermin takıldı abi.
-Neden oğlum, hani aşmıştık o konuyu?
-Nasıl aşayım ki abi? Ben filmi onun için yazdım. Bu gece çok düşündüm, acaba çağırmalı mıyım galaya? Hakkı değil mi sence?
-Sen nasıl istersen, sonunda üzülüp de bizi de üzmeni istemem ama.
-Yok be abi ne üzülmesi, fazla fazla aynı şeyleri duyarım yine sonra gider bir meyhanede sabahlarız. Sonra hayata kaldığımız yerden devam ederiz yine. Olmaz mı?
-Olur Tarık, olur.
-Abi biliyorum sana çok yük oldum, sağ ol hiçbir şeyi esirgemedin ne istesem yaptın. Senden son isteğim de bu abi, yalvarırım onu bul bana.
-Bak kızmaya başlıyorum ama! Bir durum olduğunda ilk bana geleceksin tabi, biz artık abi kardeşiz. İlk istek son istek diye bir şey yok, unut o lafı!
-Eyvallah be abi!
