Please Don't Go

Chapter 5

Lianne >>>

*Angela's POV*

I couldn't speak. Everyone was staring at us. Di ako makagalaw. What the hell did Anthonie just say!? I know hindi niya naman yun sinasadiya eh pero ano ba naman yun! first of all, I'm an honor student at hindi papayag ang parents ko na magkaboyfriend ako. Second, ba't si Anthonie pa!? I don't even like him! Wala naman talaga akong type na lalake dito sa school lalo na si ANTHONIE!

"Yan ang pinalit mo sa akin? My God Anthonie." Natawa pa siya. Ang kapal! Kala mo naman kung sinong maganda eh puro make up nga lang ang mukha niya. Nagulat ako ng biglang sinampal ni Anthonie si Lianne. Huh? Bakit niya kaya siya sinampal? Hindi naman siguro dahil sa akin. Sinampal niya si Anthonie at minura ito pag tapos. Natahimik ang caf at bigla siyang nag walk out.

Sinundan ni Anthonie si Lianne. I didn't know why but I was kind of disappointed. I didn't know why pero i kind of did. Ano ba naman yan, ang gulo! Nilapitan ako ni Pete at Christian at tinanong ako kung okay lang ba ako, siyempre oo naman ang sagot ko. Eh okay naman ako diba?

"Hayaan mo na si Anthonie, masyadong magulo lang talaga ang isip nun." Sabi ni Pete.

"Oo nga, eh matagal din kasi sila nung Lianne." Dagdag pa ni Christian.

Hinatid na ako ni Pete at Christian sa classroom ko. Wala parin si Anthonie doon. Baka naman nagka ayos na sila ni Lianne. That night nag aral ako ng physics. Nakatulog ako kagabi kaya hindi ko napagaralan ang lesson kaya kailangan kong bumawi. My phone suddenly lit up. May tumatawag? Huh. My phone never recieves calls from unknown numbers. Lima lang ang nasa contacts ko; kay mama, papa, Gem, driver at yaya.

"Hello?" I was kind of nervous actually.

"Angel." 

"Sino to?" 

"Anthonie."

How did he get my number?

"Ay, hello. napatawag ka?"

"Um... Sorry for what I said earlier."

"Ah, okay lang yun."

Gusto ko sana siyang tanungin kung okay na ba sila ni Lianne pero baka isipin niya naman na echosera ako.

"Um... about what i said, eh hindi ko yun binawi.." He murmured.

"WHAT!?" What the hell? Okay lang ba siya?

"Kalma lang! Mga two weeks or one month lang naman." 

"Okay ka lang? Ano ako girlfriend for hire?" 

"Sige na, nakakahiya naman din kasi sa mga tao na sinabi kong girl friend kita tapos kung tatanungin ka nila bukas eh sasabihin mong hindi. Nakakahiya naman din yun sa part mo diba?" May punto naman siya.

"Eh ayaw ko naman magka boyfriend eh." 

"Ano ba naman yan Angel, eh hindi naman natin tototohanin eh! It's just for our status' sake."

"Ba't ba ang conscious mo sa image mo?" Nakakapikon siya, ba't kailangan ko pang madamay sa mga problema niya!?

"PWEDE BA, WAG KA NG MASYADONG MATANONG!? KA-ASAR!" At binaba niya. Buwiset! May karapatan naman akong mag tanong diba? Ang kapal naman ng mukha niyang magalit eh ako pa naman yung dapat magalit diba? UGH.

Dalawang araw na kaming hindi nag uusap. Patuloy parin kaming nagpapalamang ng sagot at nag papataas ng scores sa quizes. Nakakainis! Hindi man lang siya nag sorry sa akin, kala mo naman kung sinong umasta. So we're back to square one, away ulit kami. Binabangga niya ako pag nagkakasalubong kami. He was even spreading humors that I was a bad girl friend! Hindi ko naman pinapansin baka mas lalala pero parang mas lumala pa nga!

Then one day, hindi ko na kinaya ang pang bubully niya sa akin. I saw him drinking a soda next to the soda machine. Nilapitan ko siya at tumingin siya sa akin. He smiled and drank his soda. Ang feeling naman nito!

"O ano, ready ka na bang mag sorry?"

"At ako pa ang mag sosorry sayo? Feel mo rin!"

"Fine. Sorry na kung nasigawan kita." Sabi niya at niyakap ako. 

Narinig ko ang bulungan ng mga tao. God, PDA kaming dalawa! FIRST OF ALL, ayoko ng PDA kasi nakakasuka! SECOND ayokong mahuli na may ka PDA ng principal AND LASTLY ayokong maka PDA si Anthonie kasi siguradong madadagdagan ang haters ko sa 'fan club' ni Anthonie. 

Bumitaw siya sa yakap at hinawakan ang kamay ko habang naglalakad. Shit ka Anthonie, ba't mo ba to ginagawa sa akin!? Nakikita mo ba tong mga tingin ng fan girls mo sa akin? At hindi lang yun basta tingin! Pakiramdam ko pinapatay nila ako sa isip nila. 

Pagpasok namin ng class room napatingin sila sa amin at kasama na doon si Gem. Tinaas niya ang isang kilay niya tapos nag bikit balikat lang ako. Hay napaka complicated na ng buhay ko OTL 

*Anthonie's POV*

Since nasa honor's class na ako, kailangan naman gandahan ko ang grades ko so nag hire kami ng tutor para sa akin. Oo, ganyan ako ka bobo. Ayaw ko naman talaga mag aral pero kailangan. Gusto ko sanang si Angel nalang ang mag tututor sakin para malaman ko kung pano siya nag-aaral para mas maging magaling ako sa kanya pero ang dami ko na atang kasalanan sa kanya. nasigawan ko pa siya nung isang araw sa phone, ayaw ko lang talaga i-topic yun eh.

Sabado ngayon at dapat nasa mall ako o di kaya nasa gym o sa aking anger management class pero nakakapagod pero kailangan kong mag-aral. Hay ba't ba kasi hindi nalang ako pinanganak na genius? 

Hay ang tagal ng tutor ko. Sabi ni tita Julie magaling daw siya at siya daw ang tutor ng mga anak ng kanyang mga 'amiga' kaya nasa honor's list sila or whatever. Hmm sana nga magaling siya, gusto ko talagang matalo ang babaeng yun!

"Oh my God!" Napalingon ako. Teka ba't parang..

"Ano bang ginagawa mo dito? Alis nga, mag-aaral ako." Sabi ko at tumalikod na. Tapos binatukan niya ako. Naknang kung di lang talaga to babae baka nasa ospital na to ngayon!

"Ang bobo mo, ako yung hired tutor mo!" 

"Ha? Ikaw?!" Tutor siya!?

"Oo bakit?"

"Pero ba't ka nag ta-trabaho? Kailangan mo ba ng pera?"

Tumango siya. "Kind of. Ayoko kasing humingi ng pera sa mga magulang ko." Hindi ko siya maintindihan. Ba't naman siya mahihiya eh mga magulang niya yun? Pwera nalang adopted siya. Adopted kaya siya? Mukhang hindi naman. Hay kung ako siguro siya ipa mumukha ko sa Michael na yun na running for valedictorian ako at walang duda magagawa ko lahat ng gusto ko!

"Ang drama mo! I-tutor mo na nga ako!"