Ephemeral

4. Bohemian Rhapsody

4. Bohemian Rhapsody

«Mama,just killed a man.
Put a gun against his head
Pulled my trigger,now he's dead.
Mama,life had just begun
But now I've gone and thrown it all away»

Δύο μέρες μετά,το μυαλό του γυρίζει γύρω από εκείνη τη νύχτα.

Και τα ελάχιστα λεπτά που είχε μαζί της.

Στο διαμέρισμα,είναι καθισμένος στον καναπέ,μες στο σκοτάδι.

Σκοτάδι,αλλά όχι τόσο όσο το σκοτάδι στην ψυχή του.

Rain Anderson.

Είχε εμμονή μαζί της;

Πάντως,δεν ήταν έρωτας.

Γιατί,έρωτας είναι εκείνο το δυνατό συναίσθημα,αυτό που σε ενώνει με τον άλλο,που κάνει το κάθε δευτερόλεπτο μαζί του ξεχωριστό,που κάθε φορά...

Αλλά,τι ήξερε αυτός από καρδιές και συναισθήματα;

Τίποτα.

Λένε ότι αν έχεις βιώσει τον πόνο,καταλαβαίνεις και νιώθεις τον άλλο,και πως δεν μπορείς να κάνεις κακό σε κανέναν.

Βλακειες...

Ο ίδιος,είχε πονέσει τόσο,αλλά προκαλούσε τόσο εύκολα πόνο στους άλλους.

Ένα ρίγος,απλωνόταν κάθε φορά που έβαζε το μαχαίρι στο σώμα των θυμάτων του,που έσχιζε με μίσος τη σάρκα τους και άφηνε το αίμα να τρέχει και να λερώνει τα ρούχα του.

Θυμόταν όλους τους φόνους που είχε διαπράξει.

Έναν-έναν,με όλες τις λεπτομέρειες.

Ο χειρότερος,ίσως,ήταν αυτός του Simon Laker,έναν χρόνο πριν.

Τόσο μισούσε αυτόν τον άνδρα,που αυτά που του είχε κάνει αηδίαζαν και τον ίδιο!

Είχε πάει σπίτι του,αργά το βράδυ. Θα ήταν τρεις,ξημερώματα.Κατάφερε να μπει με δυσκολία. Πλησίασε αργά το δωμάτιο όπου πίστευε πως κοιμάται ο Laker. Και είχε δίκιο.

Αρχικά,τον πυροβόλησε τρεις φορές στην καρδιά.

Οι σφαίρες τρύπησαν το σώμα του σα να 'ταν χαρτί,και μπήκαν μέσα του,δημιουργώντας πληγές και οδηγώντας τον σε άμεσο αλλά επίπονο θάνατο.

Βέβαια,η δράση του Dave,δεν τελείωσε.

Έσειρε το αιμόφυρτο πτώμα του ως το αυτοκίνητο, και το έβαλε στο πίσω κάθισμα. Ακόμα υπάρχουν οι λεκέδες από το αίμα του.

Σταμάτησε το αυτοκίνητο σε ένα απομακρυσμένο μέρος,σαν εκείνα που πήγαιναν τα ζευγαράκια.