Ephemeral

22. Midnight City

22.Midnight City

«Waiting in a car Waiting for a ride in the dark The night city grows Look at the horizon glow»

"Γρήγορα,Rain!"ο Luke με ξύπνησε.
"Τι έγινε;"απόρησα και κοίταξα το ρολόι. 

Τέσσερις και μισή. Τα ξημερώματα.

"Η Aur!"

Σηκώθηκα γρήγορα και έβαλα τα πράγματα που είχαμε αφήσει έξω,μέσα στα σακίδιά μας.

"Τι;"είπε η Daisy,η οποία ξύπνησε από την αναστάτωση.

"Φεύγουμε!" ο Luke,αγχωμένος,έτρεχε εδώ και εκεί.

"Γιατί;"η Daisy δεν έλεγε να σηκωθεί από το κρεβάτι.

"Dee,σε παρακαλώ,Σήκω ΤΩΡΑ. Η Aur θα μπει ξανά για ράμματα,από ότι φαίνεται κάτι έγινε με την πληγή στην κοιλιά της"

[...]

"Δεν είμαι σίγουρη πως ο σωστός δρόμος είναι από εδώ,Luke"είπα"Αλλά από την άλλη,δεν μπορώ να δω τον χάρτη στο σκοτάδι"

"Άνοιξε το κινητό σου!Καν'το τώρα,Rain!"

"Δεν έχει μπαταρία"διαπίστωσα.

"Πάρε το δικό μου!"μου το έδωσε.

"Δεν έχει σήμα!"

"Δεν το πιστεύω..."η Daisy γύρισε να μας κοιτάξει.

"Εγώ πιστεύω ότι πάμε σωστά"δήλωσε ο Luke"Θα συνεχίσω από εδώ"

Οι πόλεις γύρω ήταν στολισμένες χριστουγεννιάτικα. Σε κάθε σπίτι,η αυλές ήταν γεμάτες με φώτα και από έναν φουσκωτό άγιο Βασίλη.

"Rain;"είπε ο Luke ψυθιριστά,για να μην ξυπνήσει την Daisy,που την είχε πάρει ο ύπνος"Πόσα λεφτά έχεις;"

"Έχω...περίπου χίλια δολάρια"

"Μπορείς να πληρώσεις και τα δικά μας αεροπορικά; Δεν πρόλαβα να πάρω λεφτά από τον λογαριασμό μας στην τράπεζα και..."είπε.

"Φυσικά. Αλλά,έχεις κλείσει αεροπορικά εισιτήρια;"ρώτησα.

"Όχι. Όμως αν είμαστε τυχεροί,θα υπάρχει κάποια πτήση από Νέα Υόρκη σε λίγο,ίσως υπάρχουν εισιτήρια"

[...]

"Γειά σας"είπα στην κοπέλα στο αεροδρόμιο"Μήπως υπάρχουν εισιτήρια για την πτήση Jersey-Greenville;"

"Αυτήν που αναχωρεί σε μια ώρα;"ρώτησε ευγενικά,γλυκοκοιτάζοντας τον Luke,που στεκόταν πίσω μου.

"Μάλιστα"απάντησα.

"Έχουμε δύο"είπε.

Αντάλλαξα ένα βλέμμα με τον Luke.

"Θα τα πάρουμε"είπα με σιγουριά.

Της έδωσα τα χρήματα, έδωσε τα εισιτήρια και πήγα δίπλα στην Daisy,που είχε καθίσει στις καρέκλες.

"Μήπως υπάρχει περίπτωση να βρείτε άλλο ένα;"η φωνή του Luke ακουγόταν μέχρι εκεί"Είμαστε αδέρφια,πάμε στους παππούδες μας για τα Χριστούγεννα,ξέρετ--ξέρεις πως είναι αυτά"

"Ο Luke την πέφτει στην υπάλληλο;"η Daisy κοιτούσε με ενδιαφέρον,σαν να έβλεπε ταινία δράσης.

"Βασικά...ξέρω τι κάνει"απάντησα"Εξασφαλίζει θέση στην πτήση,με...τον δικό του εύκολο τρόπο!"

Εκείνη γέλασε.

"Rain;"

Γύρισα.

"Τι συνέβη στην Aur;"ρώτησε.

"Η Aur είναι ηλίθια. Πολύ ηλίθια"

"Ναι,ωραίο συμπέρασμα. Αλλά δεν μου απαντάς..."

Τι να της έλεγα δηλαδή; Πως η Aur πήγε να αυτοκτονήσει 'για να είναι κοντά στον Brian'; Αυτό θα ήταν κακό για τον Luke...

"Κάποιος τη χτύπησε...ούτε η ίδια είδε πρόσωπο,όμως"είπα τελικά.

"Αα κρίμα"

Μετά από ένα τέταρτο σχεδόν,συζήτησης με την Daisy,ο Luke μας πλησίασε με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο.

"Το πήρα!"σήκωσε το εισιτήριο.

"Αφού την έπεσες στην κοπέλα"η Daisy σηκώθηκε.

Στο αεροπλάνο,ο Luke δεν μπορούσε να ηρεμήσει.

Το μυαλό του ήταν σίγουρα στην Aur.

"Luke...είναι εντάξει,είμαι σίγουρη!"τον κοίταξα.

"Rain,η Aur είναι τα πάντα για μένα,δεν ξέρεις πως θα είμαι αν πάθει κάτι!"