Ephemeral

35.A head full of dreams/ae*

"Δεν μπορείς να φανταστείςτι ονειρεύτηκα!"είπα στον Dave,ακουμπώντας τον δίσκο στο τραπέζι.

"Τι;"ρώτησε γέρνοντας μπροστά.

"Ότι...Ότι ήσουν ένας δολοφόνος,και σε γνώρισα στο λεωφορείο,και δεν σε ξέχασα αλλά ούτε εσύ με ξέχασες και μετά σκότωσες κάτι ανθρώπους,και έγραψες το όνομα μου πάνω τους,και μου έστειλες φωτογραφίες.Και ύστερα ο Ivan,που είχε μια συμμορία οι οποίοι ήταν εχθροί σου,με απήγαγε για να πάρει λεφτά από την οικογένεια μου αλλά εσύ ήρθες και με έσωσες,και ο Brian εμφανίστηκε μπροστά σε εμένα και τον Luke και μας μίλησε και μετά μου είπες ότι ήσουν ερωτευμένος μαζί μου αλλά εγώ σε έδιωξα και την επόμενη μέρα σε έβαλαν φυλακή,όταν η μαμά μου σε βρήκε να κοιμάσαι στο γρασίδι μας!"είπα και αναστέναξα.

"Και,η Aur πήγε να αυτοκτονήσει για τον Brian αλλά δεν σκοτώθηκε,και την σκότωσαν μπροστά στα μάτια μου"

"Ουαου,Rain"γέλασε " Νομίζω χαίρομαι που σε γνώρισα αλλιώς"

Έβαλε το χέρι του στον ώμο μου, όταν η Aur με τον Luke κάθισαν στο τραπέζι.

Ο Luke ξερόβηξε,και απομακρυνθήκαμε αμέσως.

Η Aur και ο Luke ταίριαζαν απίστευτα.Ηξερα ότι της άρεζε,αλλά και ότι ο Luke δεν ήθελε να είναι μόνο με μια κοπέλα.Και αυτό έκανε τα πράγματα λίγο περίπλοκα.

"Πότε θα τα φτιάξετε επιτέλους!"είπα αγανακτησμένη.

"Αυτό θέλαμε να σας πούμε " ο Luke χαμογέλασε,και τον κοίταξα έντονα στα μάτια " Η Aur και 'γω θα πάμε μαζί στον χορό για το τέλος της χρονιάς"

"Επιτέλους ρε βλάκα της το είπες!"φώναξε ο Dave,κάνοντας όλους να γυρίσουν να τον κοιτάξουν και αμέσως μετά σηκώθηκε,για να δώσει μια φιλική μπουνιά στον ώμο του Luke.

[...]

"Τι λέτε να κάνουμε σήμερα;"ρώτησα βουλιάζοντας στον μαύρο καναπέ του γκαράζ.

Ο Luke έλεγε γλυκανάλατες χαζομάρες στην Aur και εκείνη χαμογελούσε.

"Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα στο λύκειο " είπα " ελάτε τώρα,δεν υπάρχει κάτι που θέλετε να κάνουμε; Κάτι που να μην έχουμε ξανακάνει;"

"Βασικά..."o Dave σηκώθηκε από τη θέση του " Υπάρχει κάτι.Συνάντηση στο εξοχικό των δικών μου στη λίμνη το βραδάκι"

Το κουδούνι χτύπησε πάλι, και όλοι άρχισαν να περπατούν βιαστικά προς τα μέσα.

Τους ακολούθησα μηχανικά, αλλά το μυαλό μου τριγύριζε συνεχώς γύρω από το όνειρο.