It's All Over Now.

*30

POV LANA

We zijn eindelijk op de Amerikaanse bodem. 'Oke wat is dichterbij? Miami of Seattle?' vraagt Liv dom. Ik zucht. 'We gaan eerst naar Seattle en dan naar Miami oke?' dit had ik al zo vaak uitgelegd en nog steeds weet ze het niet. 'En hoe komen we daar?' vraagt Maja en kijkt me vragend aan. O kut... Dat moest ik nog doen! Ik had al zo'n gevoel dat ik iets was vergeten. 'Euhmm goeie vraag. Weet jij het antwoord?' ik pak mijn mobiel. 'O nee je bent het vergeten?' Maja staat me op mijn kop. 'Whoops?' ik kijk van achter mijn haar naar haar. 'Kom we gaan Liften.' zegt opeens Liv. 'Hey dat is eigenlijk wel een goed idee. Misschien komen we dan ook zo iemand tegen net als in de videoclip van Wild Heart.' ik kijk haar dom aan. We pakken onze bagage en lopen naar buiten. 'Waar was eigenlijk het concert?' vraagt Liv. 'Concert?' Maja kijk me aan. Oja Maja wist dat niet. 'Ja we gaan naar Shawn Mendes, goedmakertje van Loulou.' Ik wist dat ze hem haat. Ze zucht en kijkt me boos aan. 'Maar gelukkig heeft Loutje maar 2 kaartjes geregeld.' Maja springt op en begint te dansen. Liv en ik sneaken weg en horen daarna een gillende Maja. 'WACHT OP MIJ!!!' Ondertussen staan we al langs de weg. En nu wachten en een duim op steken. Het valt me op dat het precies het zelfde soort weggetje is als in die ene videoclip: droog en weinig auto's. 'Liv is dit de goede weg?' 'Weet ik veel.' Ik graai naar mijn telefoon en kijk op google maps. 'Shit we zitten aan de achterkant van het vliegveld! aan de andere kant is de grote weg.' ik kijk mijn vriendinnen aan. 'Ik ga daar niet naar toe lopen hoor. Weetje hoe groot dat gebouw is!?' Liv kijkt me met grote ogen aan. Ja daar heeft ze een punt. 'Dan blijven we hier.' beslist Maja.

*1 UUR LATER*

'JAA DAAR KOMT EEN BUS AAN!' hoor ik opeens Liv schreeuwen. 'Lihiv ik sliep net al bijna en een kwartier geleden kwam er volgens jou er ook een auto aan. Ik heb er geen een gezien!' ik leg mijn hoofd op mijn Eastpack. We zitten hier al zo lang. We kunnen net zo goed naar de andere kant lopen. 'NEE LANA KIJK ER KOMT ECHT IETS AAN!!' gilt Maja in mijn oor. Ik kijk op. O ja inderdaad. Maar die neemt ons toch niet mee. Wie geeft er nou 3 meiden een lift. N I E M A N D!

Ik zie Maja en Liv hun duim opsteken. Pff oke dan. Ik blijf liggen en steek mijn duim ook op. Niet dat iemand data ziet ofzo maar gewoon om hun blij te maken. Ik hoor remmen piepen. Nee toch? Nemen ze ons mee?! Snel spring ik op. Ik pak mijn bagage ( Eastpack en mini sporttas) en ren naar de bus. Een jongen met bruin haar gooit de deur open. Ik knuffel hem en doe dan een soort overwinningsdansje alleen dan zo dat we mee mogen. Dan pas zie ik wie het is. Brad Simpson. 'Ik zei het toch!' roep ik in Liv's gezicht. Maja zucht en neemt het woord. 'Wij zijn Liv, Maja en Lana.' ze wijst ons omstebeurt aan. Weetje zij kan dit niet. Ik doe het wel. 'We moeten naar Seattle en we zijn op een of andere creepy manier aan de achterkant van het gebouw gekomen. We zochten niet om naar de andere kant te lopen want dit gebouw is huge! Dus tja. Maar ik wil nu een bed. Ik lag net zo lekker te slapen komen jullie eraan! Maar toch bedankt!' Ik knuffel Brad nog een keer. 'Oke, Kom erin!' zegt hij een beetje verbaast over de woordenstroom die net uit mijn bek kwam.

In de bus zag ik de andere leden zitten. Gezellig. Ik loop naar een deurtje en maak hem open. 'YAZ BABE!' gil ik gewoon omdat het kan. Er zijn bedden! Ik ren terug naar het zitgedeelte en open random wat kastjes. Dat zie ik plotseling een mega grote zak wortels in een van die kastjes. Ik ruk hem eruit en trek een sprintje naar die slaapcabines. 'OJA IK BEN LANA.' gil ik nog even voor Conner, Tristan en James. Ik klim in het hoogste bed en zie dat daar nog niemand lag. Nice deze is nu voor mij. Ik kruip onder de dekens en daarna er weer onderuit. Eerst een Prankje in mijn eentje. Ik schuif alle gordijntjes dicht en leg achter een paar gordijntjes rood slijm alsof er bloed ligt. Snel trek ik uit mijn tas een paar messen, I don't know waarom die daar in zitten maar ik heb ze dus. Ik leg ze neer en doe er een klein beetje slijm op. Dan klim ik weer op het bed. Ik gooi slijm over me heen en leg het mes er naast. De wortels leg ik onder de dekens en ik wacht,

wacht

wacht

ik wacht nog steeds tot er iemand binnen komt.

wachten

wachten

wachten

wachten

wachten

wachten

wachten

wac-Heey er komt iemand binnen!

Snel sluit ik mijn ogen en adem diep in. 'Waar is Lana?' hoor ik Liv vragen. O kut zij mag er niet in trappen. Ik maak het gordijntje een klein beetje open en tik op haar schouder. Ze draait zich om en ik doe snel het peace teken. Ze knikt en loopt terug. Ik ga weer liggen en sluit mijn ogen.

'AAAAAAH HELP!' hoor ik dan plotseling Conner gillen. O kut ik was in slaap gevallen... Maar tijd voor actie. Nouja stille actie. Ik sluit mijn ogen weer en adem heel diep in. Ik hoor geritsel van gordijntjes. 'T-T-Tris-stan? B-Brad-d? I-Iem-man-dd? H-h-eell-p!!' hoor ik Conner vragen/roepen. Ik hoor voetstappen en dan een stem. 'Wassup?' zegt die stem. O laat maar dat is James. 'AAAAAAAAAH! BRAD LIV TRISTAN MAJA HELP.' omg wat zijn die jongens een schijters! ik ken andere jongens. Die zouden keihard gaan lachen en dan die messen mee nemen om er mee te gaan klooien. Nogmeer gordijntjes die open gaan. Nog meer geschreeuw. O nu ben ik. Ik zie het gordijntje door mijn wimpers heen een beetje op en neer gaan. Alsof iemand hem vast pakt. Ik hou mijn adem zo stil dat je het gewoon niet kan horen of zien. 'AAAH!' hoor ik uit 6 monden komen. 'Nee Laantje je mag niet dood zijn!' hoor ik als eerste Liv. 'OMG LANA WAT HEB JE NU GEDAAN! ik weet niet of je het hoort maar als je echt d-d-d-dood bent g-g-a ik w-w-wel n-naar S-shawn.' stottert Maja. Oke zij wist het dus niet. 'Ik ken je niet eens en toch lig je hier dood in onze Tourbus.' hoor ik Tristan zeggen met een snik in zijn stem. 'Je was nog zo vrolijk toen ik de deur open maakte! En nu.. Nu lig je hier, dood.' zegt Brad droevig. Ik voel dat Liv me knuffelt en in mijn oor fluistert: 'ik ga dadelijk weg maar hun blijven hier. Brad heeft een oogje op je. Hij bloosde toen je hem knuffelde. Ik weet het zeker.' Ze gaat naar achter en loopt weg. Ik hoor nog 3 paar voeten en Brad die zegt dat hij nog even blijft. 'Hey Lana. Ik ken je eigenlijk helemaal niet maar toch voelt het alsof ik je ken. Toen je me knuffelde kwam er een dierentuin los in mijn buik. Je bent zo knap en lief! Ookal ken ik je nog niet eens.' zegt Brad. Aww dat was echt cute. Maar ik-Ho wacht even Lana, jij vind Shawn al leuk. Dan voel ik twee zachte lippen op mijn wang. Aaw dit is gewoon te cute voor woorden. Nu is het tijd voor actie. Ik open mijn ogen en vlieg overeind. Snel graai ik naar de zak wortels en scheur hem open. Ik pak er een en stop hem in mijn mond. Ik val weer neer en sluit mijn ogen weer. 'GUYS KOM NU SNEL ZE IS NIET DOOD!' gilt Brad. Nee joh ik ben niet dood nee. Ik hoor ze aan komen en ik eet rustig mijn wortel op. Ik doe mijn ogen open en ik zie ze allemaal staan. 'Hey wat doen jullie hier?' vraag ik. Ik pak nog een wortel en knabbel eraan. 'Nou net was je dood dus..' Zegt Connor voorzichtig. 'Dood? Ik? Nee ik sliep gewoon.' 'Ma-maar al dat bloed.' Vraagt Brad die nogal rood ziet. 'PRANK!' gil ik in zijn gezicht. 'O en Maja, ik wil naar mijn toekomstige man. Dus jij blijft hier.' Zeg ik haar streng aankijkend.