We're DESTINED!!!

CHAPTER 27

Could've Been

The flowers you gave me
Are just about to die
When I think about
What could've been
It makes me want to cry

The sweet words you whispered
Didn't mean a thing
I guess our song is over
As we begin to sing

[Chorus]
Could've been so beautiful
Could've been so right
Could've been my lover
Every day of my life
Could've been so beautiful
Could've been so right
I'll never hold what could've been
On a cold and lonely night

The memories of our lovin'
Still linger in the air
Like the faded scent of your roses
They stay with me everywhere

Every time I get my hopes up
They always seem to fall
Still what could've been is better than
What could never be at all

[Chorus]

How could I hold what could've been
On a cold and lonely night?

Nandito na ako kina Ate Annie. Kasalukuyan akong busy sa paglalaba ng makaramdam ako ng kaba.

Bakit kaya??? Tsk... Tinapos ko na lang yung nilalabhan ko, at saka ako umakyat na sa kwarto nila Ate Annie.

Nandun kasi si Yuu at natutulog.
Pag akyat ko tulog pa din si Yuu, kaya nanood na lang ako ng t.v at habang nanonood ako ng dolphin bay may tumawag sakin.

Si Ate Thalia pala.

"Hello Ate?" bungad ko.

-Lyn, si Jandy sinugod ko sa ospital, baka maoperahan siya ngayon- sabi ni Ate.

Tsk... Eto ba yung dahilan kung bakit ako kinakabahan???

"Ah, ano pong nangyari?" kabado ko lalo ngayon.

-Pumutok kasi yung sa appendix niya tawagan na lang ulit kita pag naoperahan na siya-

At saka ko tinitigan yung phone ko. Hindi ko namalayang umiiyak na pala ako.

God pls. wag mo po muna siyang kunin...

Nananalangin ako na wag muna ngayon, kasi di ko pa siya nakakasama ng matagal.

Ilang oras pa lang panay ako tingin sa cellphone ko. Di ko na alam kung ano na nangyayari kay Jandy.

May nagtxt..

ATE THALIA

Lyn, nasa operating room na si Jandy makakapunta ka ba dito sa ospital?

LYN

Hindi nga din po ate, sorry nandito po kasi ako sa amo ko eh... Gustuhin ko man sa Sat. Pa po ang day off ko sa sat. pa po ko makakapunta

ATE THALIA

Sige, ayos lang... Sana maging maayos na siya...

Tapos di na ulit nagtxt si Ate.

Napabuntong hininga ako. Pinagmamasdan ko lang yung mga text naming dalawa.

Naaalala ko na naman siya at naiiyak ako. Natatakot ako sa maaaring mangyari tapos, tapos wala pa ako sa tabi niya.

Ano bang klaseng gf ako di ba??? Mas inuuna ko pa itong alaga ko kesa sa kanya.

Nagising na rin si Yuu, at naghanda na ako ng gatas niya.

"Manood ka muna baby, wait lang ah?" sabi ko kay Yuu.

Tinignan niya lang ako. At saka ko binuksan yung tv saka ako bumaba na para maghanda na rin ng pagkain naming dalawa tanghali na din kasi.

Pero yung kaba ko until now di pa din nawawala. Oo sobra akong nag aalala sa kanya.

Tumunog yung phone ko. Agad kong tinignan kung sino yung nagtxt. Sus mga di naman pala importante -_- di ko naman sila kailangan ngayon eh.

Pagkatapos ko magluto at maghain pinuntahan ko na si Yuu.

"Kain na tayo baby" sabi ko.

Yung totoo. Mukha kong tanga, hahaha nagsasalita lang ako pero di naman nasagot yung kausap ko sabagay di pa naman nagsasalita pag 1yr. old.

Ngumiti lang siya sakin. At saka ko siya pinakain muna. Ano ba niluto ko??? Hehe meatloaf at kanin lang tinatamad kasi ko eh ;)

After ko pakainin si Yuu, pinaliguan ko na rin siya. Hindi na rin naman matutulog yun, kaya nagsalang na lang ako ng bala sa dvd yung walang kamatayang Jollibee.

Hahaha favorite niya yun pati si Barney at yung Teletubbies. Iniwan ko na muna siya sa kwarto. Sinara ko na rin naman yung pinto. Hindi naman siya magulo eh, tahimik kasing bata si Yuu.

Kumain na rin ako at pagkatapos naglinis na ng bahay. Di ko na rin namalayan yung oras naglaba din kasi ako.

Pag akyat ko tulog na ulit si Yuu, at nagpahinga muna ko sa tabi niya. Kinuha ko yung phone ko.

May misscall si Ate Thalia. Di ko siguro narinig. Di ko na namalayan, nakatulog na din ako kakatingin sa phone ko.

Nagising akong tumutunog yung phone ko. Gising na rin pala si Yuu.

Agad kong sinagot yung phone ko.

-L-Lyn, he-hello-

Huh??? Si Jandy ba talaga siya???

"Ahm??? Kamusta ka na?" tanong ko.

-I Love ---You s-sweetheart a-aka-la ko di na k-kita ma-kakasama-

Naririnig ko siyang umiiyak. Lalo tuloy akong naiyak. Akala ko din talaga di ko na siya maririnig.

"I-I'm so-rry k-kung wala ako sa tabi mo" naiiyak na sabi ko.

-Wag k-kana u-u-miyak, O-ok na r-raw ako s-saka naiin-tindihan ko ang s-sitwasyon mo, s-sabi ni Ate s-sa S-sa-bado ka pa pupunta-

"Oo, sa sat. pupuntahan kita promise ok?" sabi ko.

Ang saya ko kasi ok na sya.

Nagpaalam na siya sakin magpapahinga na raw kasi siya at bagong opera daw siya kailangan niya daw magpahinga inuna niya lang daw na kausapin ako para di na daw ako mag alala sa kanya.

Napa buntong hininga ako at saka ko inayos yung sarili ko at naligo na rin ako.

Iba talaga si Jandy, kailangan ako ang unang intindihin bago ang sarili??? Bakit kaya siya ganun.

Ibang klaseng lalaki, ngayon lang ako naka encounter ng tulad niya, yung uunahin yung nararamdaman ko bago siya, pero ako??? Ano bang nagawa ko para sa kanya??? Wala pa akong nagawang mabuti... Meron siguro yung ipagkatiwala ko yung sarili ko sa kanya.

Pero napatunayan naman niyang deserve niya yun. Iningatan niya ako, minahal niya ako at talagang inaalagaan niya ako na parang isang prinsesa pero siya??? Ni hindi ko pa siya inaalagaan... Kaya babawe ako sa kanya...

Kaya ko din siya alagaan, pagsilbihan at mahalin siguro, kaya nangyari toh' para marealize ko kung ano ang halaga niya sa buhay ko.

############################

Well, nang mga panahon na yan ang dami kong narealize at madami din siyang napatunayan sakin :) naging matapang kami parehas sa pagharap ng mabigat na hamon ng buhay nalagpasan niya ang kamatayan dito hmmm pero dito lang pala yun ;(