Gidemezsin

7. Mühür

Keyifli okumalar...

♾

Karahan'ın açık seçik ilan ettiği inat savaşı tüm hızıyla devam ediyordu. Aradan geçen bir ay da iş dışında birbirlerini görmüyorlar, gördüklerinde ise sadece işten bahsediyorlardı. Karahan eskisi gibi Nazlı'ya yaklaşmıyordu. Nazlı da bunu canına minnet biliyordu. Ama içerlemiyor da değildi. Onca zaman Karahan dan gelen her iğneli ama tatlı söze alışmıştı. Şimdi soğuk bir adama dönüşmesi canını sıkmaya yetiyordu. Bunu düşündüğü için bile kendine kızıyor ama yine de canını sıkıyordu.

Fazla naz aşık usandırır lafına can veren Nazlı, yine de geri adım atmaya niyetli değildi. Ona göre bu iş asla ama asla olmayacaktı.

İnatmış... Ne inadı? İnat falan değildi Nazlı'nın ki, Nazlı'nın ki korkmaktı. Kendini kaptırdığı ilk anda tekrar aynı acıları yaşamak istemeyişiydi. Güvenmiyordu. Hem de hiç. Güvenin olmadığı yerde Nazlı'nın ne işi vardı? İnsanlara olan güveni Karahan'la beraber gitmişti. Geri de dönmeye niyetli değildi.

Ela içeri girince düşüncelerini rafa kaldırdı.

"Nazlı abla toplantı başlıyor."

Kalkıp saçına başına çeki düzen verdi. "Tamam gidelim."

Ceketini de üzerine geçirdi. Eteği, minnacık eteğiyle Karahan'ı delirtmek istediğini kendine bile itiraf edemiyordu. Onu kızdırmak Nazlı için şerefti. Kırmızı mini etiğine siyah ceket çok uyumluydu. Saçlarını da büyük bukleler halinde beline kadar indirdi. Çalışırken topluyordu.

"Bugün çok şıksın abla," diyerek gülümsedi Ela. Öz güveni kendini bulan Nazlı Ela'ya gülümsedi. "Teşekkür ederim canım."

Beraber toplantı odasına girdiler. Fatih ve Karahan dan başka kimse yoktu. Zaten genel bir toplantı değildi. Demirkan holding işbirliği içinde yapılacak yeni otelin inşaatı hakkında bir toplantıydı.

Bakışlarını kapıya yönelten Karahan önce normal sonra kısık bakışlarıyla süzdü Nazlı'yı.

Gel beni sev diyordu bu kadın. Gel beni öp. Hiç bırakma. O eteğinde Allah belasını versindi. Onu tasarlayan tasarımcıyı bulup canına okumayı aklına not etti.

Karahan'ın delip geçen bakışlarını, bakmasa bile üzerinde hissediyordu Nazlı. Kadınlık gururu şaha kalkıyordu. Hangi kadın sevdiği adam tarafından güzel bulununca kötü hissederdi?  Muhtemelen hiç biri.

Karahan'ın yanındaki yerini aldı. Üzerindeki kadınsı kokuyu Karahan'ın burnuna soka soka saçını eliyle Karahan tarafına topladı. O hareket ettikçe dağılan kokusunu adamın burnuna buruna soktu.

Karahan gözlerini kapatıp başını çevirdi. Dayanılmaz bir kadındı. Ve Kahretsin çok güzeldi. Yetmiyor bir de tenini ve kokusunu yakınlarına sokuyordu. Ama gel diyince kaçıyordu. 'Kaç Nazlı kaç bakalım nerde bitecek pilin' merakla bekliyordu Karahan.

Ortaya serilen dosyalar içinde geçen yarım saat boyunca Nazlı ve Karahan sadece okuyor ve yanlış varsa düzeltiyorlardı. Şu ana kadar yanlış bir kelime yazılmamıştı. Bu asistanlardan herkese lazımdı.

Gördüğü ilk yanlış kelimeyi düzeltmek için masanın üzerinde duran kalem kutusundan kalem almak için elini uzattı Nazlı. Gözleri hala dosyadaydı. Aynı anda Karahan'ın da elini uzatması parmaklarının birbirine dokunmasını sağladı. Elinin üzerinde hissettiği sıcak dokunuşların sahibini görmesi gerekmiyordu. Bir kadın sevdiği adamı gözü kapalı bile bulabilirdi.

Aynı anda göz göze geldiler.

Fatih ile Ela artık onlara alışmıştı. Yadırgamıyorlardı. Ama her an bir kasırga çıkma ihtimali söz konusuydu. Bakışlar patronlar üzerinde gezindi.