Gidemezsin

21. Eziyet...

Keyifle okuyun...

♾

Arabayı yalının girişine park ettikten sonra Nazlı'ya döndü. Nazlı az sonra tırnaklarını yemeye başlayacak gibi duruyordu.

"Seninle gelmemi ister misin?"

Karahan'ın sorusuyla ona döndü. "Hayır."  Kemerini çözerken, "Akşam ararım seni. Öldürülen kızın ailesine ulaş lütfen."

Karahan tek eli direksiyonda yönü Nazlı'ya dönüktü. "Tamam, akşam seni görmek için geleceğim."

"Gelmesen... Önce ben biraz azar, fırça Allah ne verdiyse bir yiyeyim. Yarın otelde görüşürüz."

"İn, git ve uyu sana bir şey diyeni de bana bırak. Ve akşam geleceğim." Karahan'ın kendinden emin ses tonu Nazlı'ya, işlerin daha çok karışacağını işaret etmişti.

Nazlı dan önce Yiğit gelip Nazlı'nın kapısını açtı. Abisiyle göz göze gelmeden indi. Yiğit Karahan'a tek kelime bile etmeden kapıyı kırarcasına kapattı. Dişlerini sıka sıka yakında dişsiz kalacaktı Karahan. "Soracağım ben sana Demirkan. Şu nikahı bir kıyayım." Arabayı çalıştırıp otelin yolunu tuttu. Daha öğrenecek çok şeyi vardı.

♾

Salonda koltuklara oturun diye emir veren Yiğit'in sözünü kimse ikiletmemişti. Neriman hanım anlam vermeye çalışıyordu. Tek fikri acaba çılgın gelinleri yine ne yapmış olabilirdi.

Nazlı, Aslı ve Zeynep yan yana oturdular. Suçlu gibi halleri hiç yoktu. Çünkü ölesiye yorgundular.

Yiğit kardeşine baktı. "Bize yalan söyledin Nazlı. Bu ikisi de sana yardım etti."

Nazlı başını kaldırıp abisine baktı. "Özür dilerim abi, Karahan'la biraz tartışmışt.." Sözünü tamamlayamadan Yiğit kesti.

"Onun için mi tüm geceyi onun evinde geçirdin?" Neriman hanım kalbine balyoz yemiş gibi irkildi. Annesini fark eden Aras, "Bize kızını savunuyordun anne, bak ne halt etmiş," diye çıkıştı.

Annesiyle bakışları kesişti. Hemen gözlerini kaçırdı.

"İki gün boyunca ortadan kayboldu. Bende merak ettim. Evin o kadar uzak olduğunu bilmiyordum. Gittiğimde hava çoktan kararmıştı. Karahan da tek başıma dönmeme izin vermedi." Konuştuğu her kelime tamı tamına doğruydu. Eksikler vardı ama yalan yoktu.

Annesi kırılmış gözlerle baktı kızına. "Bana bunu söyleyebilirdin Nazlı, ben sana anneden çok arkadaşlık ettim. Bu olmadı kızım."

"Özür dilerim anne, yanlış anlarsın diye düşündüm."

"Sen!" dedi Yiğit, karısına işaret parmağını uzattı. Aslı'nın ona pabuç bırakacak hali yoktu. Ölene kadar kıvır Aslı modu her daim iş başındaydı.

"Evet ben! Yedin bitirdin beni kaç saattir. Senin kardeşin de benim düşmanım mı? Bana rica etti. Geç dönebilirim dedi. Ben de tamam dedim. Bak kardeşin burada kanlı canlı ve sapa sağlam. Sanki Karahan vampir de geceleri kan emiyor." Uykusuz bir Aslı, tehlikeli bir Aslı'ya denkti.

Git gide kızaran Yiğit öfkeyle bağırdı. "Dalga mı geçiyorsun benimle kadın? Kardeşim bir adamla tüm geceyi beraber geçirdi. Laf mı söylediğin?"

Aslı dişlerini sıkıp ayağa kalktı. "Yeter be! Ne bağırıp duruyorsun?! Adam dediğin adam, dün gece evlenme teklifi etti. Nazlı artık o adamın sözlüsü, nişanlısı müstakbel karısı. Sekiz senedir yetmedi ettiğiniz? Ne bu böyle, gel Nazlı git Nazlı. Neredesin Nazlı? Kiminlesin Nazlı? Kardeşinse kardeşin! Seviyor seviliyor bir düşün  artık yakalarından."