Beklemekten bıkıp, ümitlerini yitiren arkadaşlara söylüyorum hatta bağırıyorum. Beklemeyi bırakın. Gelseler de eskisi gibi olamazsınız, siz olsanız bile o olamaz.
Ben bu satırları yazarken acılarımı kustum bir nevi. Yazın. Yazın ki susmuş sayılmayın. Sussan olmaz, susmazsan ayrı bir dert.
Bu Dünya ne bana ne sana kalır. Bana ve sana kalmıyorsa zaten gerisine hiç kalmaz.
Alzheımer olsam bile unutamayacağım anılar yaşatıyorlar bana. Sırtımdaki izlere bakınca beni hıçkırarak ağlatanların amına koyim. En çok da bunu görüpte bir şey yapmayanların amına koyim. Beni bir başıma bırakanların amına koyim.
Dünya'da bir sürü insan varken, senin bana tümör olmuşluğunun amına koyim.
Dünya'da adaleti bulmak, ölümün olmadığına inanmak kadar zor ve imkansız. Bu sözü bana yazdıranların amına koyim.
Dünya'da terörü lanetliyoruz diyip daha çok yüceltenlerin amına koyim.
Dünya'da çocukların tek bir göz yaşına kıymadan öldürenlerin amına koyim.
Dünya'da ''Her şeyin bir çözümü var.'' diyip asla çözümü bulamamışlığımızın amına koyim.
En çok da Dünya'da insanlığın bile körelmişliğinin, tükenilmişliğinin amına koyim.
Ailesiyle bir çocuğu ayıran devletten insanlık beklemişliğime yanıyorum. Belki de doğmuşluğuma yanıyorum.
Kafamı ayırmak istiyorum.
Artık ölüme inanmak istemiyorum. Artık ben bir lider görmek istiyorum. Küçük piyonlar görmek istemiyorum.
Adaleti hayal etmek istemiyorum artık. Hukuk okuyanların gerçekten hukuk okuduğuna emin olmak istiyorum.
Öğrencilere zavallı, köle gibi bakılmasını değil de insan gibi, birey gibi bakılmasını istiyorum.
Hayatı öğrenmek isterken ayak üstü tecavüze uğramak istemiyorum.
Kadınların da haklarının olduğunu hatırlatmak istiyorum. Kadınlara el kaldıranların ellerini canlı canlı mutant insanlara yem etmek istiyorum.
İnsanları dış görünüşü için yargılayanların öldürülmesini istiyorum.
İnsanların cahilliğini yasaklamak istiyorum.
Artık ben yaşamak istiyorum sanırsam. İnsanlık görmek istiyorum sanırsam.
Bugün de güzel bağırdık lan! Ama duyanımız olmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
