Bazen istemeden sevdiklerimizi kırarız. Bir kere bile kırsak en kötü insan oluruz.
Kırmamaya çalıştıklarımız gün gelir kalbimizin her bir parçasını kırar.
Kıracak yer kalmayınca ise ruhunuzu sikerler bazen.
Hiç ummadığınız anda birisi gelir,
Size umut verir, papatyalar, nergisler verir.
Sizi siz yapmaktan çıkarır,
Sonra da gider.
Sizi bu sefer hepten siz yapmaktan çıkarıp sizi ''Hiç'' yapar.
Bilmem kaç kişi hayatında sadık kalmış birisine?
Ne çok acı çekmişiz hep,
Ne çok izler bırakılmış.
Ama bilin ki ben cumhurbaşkanı değilim adamlar, kadınlar eğer ülkeme zarar verirseniz acısını çıkarırım.
Benim sevgim sana fazla gelmişti. Zaten sende bana fazla gelmiştin.
Kalemime iyi gelmiştin, daktiloma iyi gelmiştin, deli gönlüme iyi gelmiştin. Seni anlatan satırların altını çizerdim. Sayfayı bir çok kez okurdum. Anladım aylar sonra o satırlar seni değil, benim sana olan aşkımmış, körlüğümmüş.
Uzun zaman sonra anladım adam olmadığını.
Aldatan adam olur muydu la?
Oluyorsa da bu nasıl adamlıktı?
Siz kör olmayın. Kör olunca adam olmayanlara adam, kadın olmayanlara kadın diyoruz. Sonra bakıyoruz ki elinizde hiç bir şey kalmamış. Cebimizde söyleyecek sözler kalmamış. Dudaklarımızda alınacak bir nefes kalmamış.
Hepsi gitmiş,
Hepsi gitmiş seninle.
Bende anca bakmışım. Beni mahvedişini izlemişim.
Şimdi elimde kalan bir kaç umut, bir kaç sigara paketi, bir kaç kadeh içki ve bir kaç kadeh bitmişliğin dibi.
Ben 6 yıl önce kalbimi sevmeye kapamışım. Yeni fark ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
