Geliyorsun aklıma, düşünüyorum. Hep aklımdasın, çıkmak bilmiyorsun. Beynimin her hücresindesin. Unutmak istiyorum seni, affetmek. Bazen başaracak gibi oluyorum sonra kalp krizi geçiriyorum.
Kurşunla dinecek acılarım var.
Bir gülüşle hayatımı kurtaracak ise, sen.
Seninleyken hep yürürdük nedense otobüsler, metrobüsler, trenler seninle olan zamanımı hep çalardı diye. Senle tren yolculuğu bir ayrı oluyor, bu bambaşka bir konu...
Uyuyup kalırdın. Üstünü örter, saçlarını düzeltir, saçlarından öperim. Tren, trenlikten çıkıp huzurum olurdu. İzlerdim seni, aniden uyanırdın bazen. Başka tarafa bakardım. Sonra öyle bir gülerdin ki kafam güzelleşirdi. Uzun saçlarını toplar gelirdin yanıma, sarılırdım. Gittiğin günden paket paket sigara içiyorum, karaciğerime selam olsun.
Günler geri gelse bütün acılar dineri mi?
Seni aradığım yerler bir deprem sonucu ile biter mi?
Beklemek artık hiç bir şeyi değerli kılmıyor,
Sadece özletiyor, özletiyor.
Anıları daha çok açıyor, kanatıyor.
Kahveye bağımlı oluşunu severdim, sen de zaten kahveye bağımlı olmayı severdin.
Bazılarınız şeytandan özel ders almış gibi kötü. Bazılarınız ayrımcı olmamayı Adolf Hitler'den öğrenmiş gibi. Bazılarınız çok bazıları gibi.
Bilmiyorum artık düzelir mi, yerine gelir mi kopardığın yapraklar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...