Sevdiğinizin hayatı roman olsa isminizin bir harfi bile geçmeyecekken kendi romanınızda her cümlenin onla başlayacak olması papatyaların solmasıdır.
Sigarayı ciğerlerim istifa edene kadar içtim.
Kalbimi bir hiç uğruna feda ettikten sonra ciğerimi kaybetsem ne olur?
Bu bitmiş bedenden kurtulmaları en iyisi.
Kimse ölü birisiyle yaşamak istemez.
Bir zaman sonra soğur, nefes alamaz.
Ölüler korkutucudur, ölümden daha acıdır.
Eğer ölü birisi varsa hayatınızda mezarlık eviniz olur, çiçekler göz yaşlarınız olur, dualarınız hayal olur. Bir zaman sonra ağlayamazsın. Bakarsın etrafına sahipsiz mezarlıklar. Görürsün solmuş çiçekleri hiç kimsenin gelmediğini ziyaretlerine. Acıları acın olur. Bir kendi ölü ziyaretine sigara yakarsın bir onlara. Bu arada 2 bira 1 sigara paketi 22 lira hatırlatayım dedim elit bir insansanız 25'den fazla o ayrı bir konu.
Eksik satırların nasıl tamamlanmaya ihtiyacı varsa, benim de sana ihtiyacım var.
Tabii bunu diyemedim desem zaten burada işim ne?
Bizim bir komşu var yıllar önce kadının kocası kanserden ölmüş kadın hiç cenazede ağlamamış herkes ona hakaret etmiş. Yalandan ağlayanlara sevgi göstermişler o gün belli ki, o kadının ise yarasını deşmişler. Tuhaf olanda gece balkona çıktığımda 50 küsür yaşındaki kadının bir elinde sigara bir elinde kocasının resmi varken göz yaşlarında boğulması ve o cenazede ağlayanların ise bir daha adamı hatırlamaması hatırlasa bile bir parçasının kopmaması.
Hani acılar paylaşılır ya bilmeden, acılar dert ortağı olur ya ben o kadında kendimi gördüm, benliğimi gördüm.
Sevilmek için de sevmek için de fazla karanlığız bizler. Bir adım daha atsak düşecek olanlarız. Düşüp de yardım etmeyecek kimsesi olanlarız.
Biz bu hayata kaybetmek için gelenlerdeniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoesíaBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
