Küfrün Bir Parçası

Geceler Yetmez mi?-2

Böyle zamanlarda kollarında kesik olanlardan değil de çay içenlerden,

Böyle zamanlarda intihar edenlerden değil de yaşamayı göze alanlardan,

Böyle zamanlarda aşkını herkese haykıranlardan değil de aşkını göz yaşına akıtanlardan,

Böyle zamanlarda başkalarına muhtaç kalanlardan değil de sarhoş olanlardan,

Olun. 

Böyle güçsüz olmayın. Güçsüz olanlar bu hayata tutunamayanlardır. Her acının, derdin, kaybın, çaresizliğin üstüne güçlü kalın ki insanlar size acımasın, dokunmasın.

Sahte olmayın, kendiniz olun. 

Susanlardan olmayın, bağıranlardan olun. 

Yoksa ölürsünüz. Başka türlü ölürken bir de hayatta ölmeyin. Hastanelerde bitkisel hayat yaşıyor gibi yaşamayın. Nasıl isterseniz öyle yaşayın. 

Zira bu zamanlar geri gelmez.

O da gelmez.

Sevin. Eğer dikkatli okuyorsanız yazdıklarımı ''Sevmek, intiharın kolay yoludur.'' dediğimi hatırlarsınız. ''E bu ne çelişki lan?'' dersiniz diye söylüyorum. 

Eğer bir kadın, bir adam severseniz intihar aklınızdan geçmez. 

Şerefi olmayan şerefsizleri severseniz elbet ölürsünüz. 

Aklınızdan çıkmayan biri varsa çıkartmaya çalışmayın, verem olursunuz. 

Tutamayacağınız sözler vermeyin. O sözler bir gün gelir ömrünüzü siker. Onu çok sevin, onu hep düşünün ama karşılık beklemeyin. Karşılık bekleyerek sevmeyin zaten yalan olur o sevgi. Bazen öyle karşılık istiyor ki, bazen karşılığı ölümden beter.

Öyle güzel sevin ki ölene kadar hatırlasın, ha tabi Alzheimersa o başka...

Öyle güzel sevin ki ''Sevildim.'' diyebilsin.

Öyle güzel sevin ki şu göt kadar hayatta bir şeyi doğru düzgün yapmış, sevmiş, değer vermiş olun.

Zaten biz öyle bir seviyoruz ki yakacak ciğerimiz kalmamış.