Eski sevgilim intihar etmiş. Eski sevdiğim intihar etmiş. Eski hayatım intihar etmiş. Eski en sevdiğim şarkı intihar etmiş. Eski sol yanım intihar etmiş.
İntihar etmişsin.
Sevdiğim ölmüşsün,
Bir çiçek gibi kendinden vazgeçip başkalarının seni sömürmesine izin vermişsin.
Sevdiğim asmışsın kendini,
Bana güçsüz derken kendini güçsüz bir anda yakalayıp hayatına son vermişsin.
Sevdiğim sol yanımı senle mezara gömmüşsün,
Sol omzumda uyuduğun zamanlarla birlikte sol yanıma da ölümü tattırmışsın.
Sevdiğim sen beni bu kirli dünyada ölmeden öldürenlerdendin...
Beni ölmeden önce aramıştın. İntihar sebeplerini açıklamıştın. ''Sen'' demiştin.
Oysa ki sevdiğim bu dünyada kimse kimse için ölmezdi. Senin benim için ölmediğin gibi.
Eski sevdiğini yeniden ararsın, usanmadan. Mezarına gidersin konuşursun. Geri dönmesini beklersin yine. Hıçkırarak uyuyamazsın. İçin yangın yeridir, kurtaran yoktur. Canlı canlı yanarsın. Değersiz bir kağıt parçasıymışsın gibi yanarsın. Yanan biziz, yine biziz.
Sözlere dökemiyorum acımı ilk kez. İlk kez böyle bir iz bırakılıyor ruhuma. İlk kez babamdan sonra beni birisi hıçkırarak ağlatabiliyor. İlk kez ben biri için kendimden vazgeçtim.
Öldün adam, bende ölemedin.
Bende ölemediğin gibi, bende öldüm.
Gel demeden öldün adam.
Oysa ki sana ''Ölünceye kadar bekliyicem seni.'' demiştim.
Öldün adam, ben hala bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoesieBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
