Öyle zamanlar gelir ki birisi için yazdığınız, yaptığınız, söylediğiniz hatta tanıdığınız günlere lanet edersiniz. Ki bazı insanlar öyle çok lanet edilesi ki...
Bir çok çabaya rağmen çabalarınızın boşa gitmesi, intihar etmeye benzer.
Koskoca bir hiç olursunuz. Birisi için bile ''Birisi'' olmazsınız, olmak istemezsiniz artık.
Hep ''siktir git'' modunda olursunuz. Ne güven denilen o aşağılık duygu, ne sevgi denilen o ucuz uyuşturucu sizi siz yapar artık. Anca doğru düzgün bir adam yada doğru düzgün bir kadın o duyguları tekrar yaşatır. Ki bazıları öyle güveninizi, sevginizi, duygularınızı sikip atanlardan olmaz. Bazıları harbi adam, bazıları harbi kadın.
Bazıları da öyle çok orospu çocuğu....
Ne kadar ağlarsan o kadar kaybedersin. Bir kaç damla göz yaşı gibi akar gider ama göz yaşlarının çabucak gitmesi acımadığı anlamına gelmez.
Sevdikleriniz sizi aldatınca, sizden gidince, sizden değil de Tanrı yüzünden uzaklara gidince...
Eğer çok sıcak geliyorsa bile hava, dizleriniz titriyor.
Eğer vücudunuzda ağrılar durmak bilmiyorsa, onlar duruyor.
Ama kalbinizdeki o sevda soğuyor.
Kalbiniz ne kadar soğuk olsa da diğer organlar yanıyor, kan ağlıyor.
Hiç ağlayamıyorsanız bile o gün, o günler göz yaşlarınız yağıyor.
Sel oluyor.
Öyle çok sevdiğiniz kişiler öyle bir gidiyor ki sabahlarınıza ''Günaydın'' olmuyor da geceleriniz ''Gün aydın'' oluyor. Çayınızın ne zaman soğuduğunu o zaman anlıyorsunuz. Yemek yiyememenin o kadar da umurunuzda olmadığını o zaman anlıyorsunuz.
Sabahları o güzel sevgiyle uyanmıyorsunuz, sadece soğuk.
Tek hissettiğiniz her saniyede bütün kemiklerinizin kırılmış kadar olduğunu.
Delileri, seri katilleri anlayabiliyorum bazen.
Sigara, alkol sağlığa sevmek kadar zararlı değildir. En azından bunları bırakabilirken sevdiğinizi bırakmak daha zordur.
Ve sevdiğiniz bazen sizi öyle bir bırakır ki, ne yapsanız olmaz. Ne kadar unutmaya çalışsanız, ne kadar sarhoş olsanız, ne kadar ciğerleriniz sigaradan ölse bile sizi öyle bırakır.
Sadece bakmak düşer sizede. Onun gidişini izlemek düşer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...