Sevdiğiniz kanserse bu dünyada hep endişe içinde yaşarsınız,
Sevdiğiniz kanserse kaybetme duygusu içindesinizdir,
Sevdiğiniz kanserse göğsünüzden, gözünüzden, dudaklarınızdan ayıramazsınız.
Öyle seversiniz ki, ilk göz ağrınız olur.
İnsanlar;
''Nasıl seviyorsun? Ölecek sonuçta nasıl sevebiliyorsun?'' der hep, bilenler bilir.
Seviyoruz işte. Biz saçlarını koklamadan sevenleriz, saçları olmadan hayat bulanlardanız.
Ne çok seviyorum seni bilsen. Sen bana ''Saçlarım dökülecek, üzülüyorum. Sever misin ki beni?'' dediğinde, düşünmeden sevenlerdenim. Sana ''Bir şey olmaz, geçer.'' dediğimde kendimi zor tuttum. Ağlamamak için en çok. Zaten sevdiğiniz gözünüzün önünde ölürken, sizin ölmemeniz gerekir. Mutlu olup onu güldürmek gerekir.
Hep göğsümde uyuturum ben, huzurla uyusun diye.
Bazen söylenirsin Tanrıya
Bu ne orospu çocukluğu lan? diye.
Cevap vermez. Sikine takmaz. Anca hayatını mahvetmeye yarar, ihtiyacın olursa ''meşgul'' diye mesaj bırakır melekler.
Şu dünyada anne babanızı bırakabilirsiniz ama sevdiğinizi bırakamazsınız.
Malum anne babanızı seçemezsiniz ama sevdiğinizi seçebilirsiniz.
Bu yüzden sevdiğiniz özeldir, vazgeçilmezdir.
Sabahları gördüğünüz ilk yüz o ise, hayat güzeldir.
Ta ki ya o ölene, ya o gidene kadar.
Ölmemeye çalışın şu dünyada, intihar etmemeye, zarar vermemeye.
Malum sizi sizden çok sevenler var, siz dayanamıyorsanız size güç verenler var.
Onları da düşünün, bu hayatta bencil olmayın.
Bencil olmak kimseye bir şey kazandırmaz, kaybettirir.
Ve kaybetmek görüldüğü gibi pek de kolay bir şey değil, öldürür bazen.
Ben seni kaybetmek istemem şahsen. Tabii kim istiyorsa zaten, onların beynini sikiyim.
Buradan amına koyim onların.
Sana hep ilk gün baktığım gibi bakarım, vazgeçilmezim.
Sen ölme, bende ölmeyeyim.
Sen ölme ki, göğsüm boş kalmasın...
Ve şunu bil ki saçların yüzünden değil, sen yüzünden seni sevdim.
Sakalların olmasa da ben seni yine öperim,
Sen yeter ki yanımda ol.
Sen yeter ki toprağın altına girme, biz kanseri yenelim.
Sen yeter ki yanımda uyu ki, ben güzel yüzünü göreyim.
Sen yeter ki şu deli gönlümde ol ki, ben seni ölesiye seveyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...