O çocuk gözlerinden akan iki damla yaş,
Yüreğime isabet etti.
Parçalandım, vuruldum.
Hala yaşayan bir ölüyüm.
Senle güne uyandım,
Daha önce günaydınların,' günaydın' olmadığını anladım.
Bugün arkadaşımın annesi ölmüş. Beni seven bir çocuğun, annesiz bir çocuğun daha doğrusu. Annesini hırsız bıçaklamış. Annesinin yerdeki cesedini gördüğünde gözlerini tutamadı, gözyaşlarını hiç tutamadı. Babasını aradı, babası da geldi. Yerdeki karısına sarıldı, onu öptü. Soğumuş tenini, morarmış tenini, ölmüş bedenini, ölmüş ruhunu. Hayata geri getirmeye çalıştı, olamadı. Ambulans ve polis geldi. Omzumu ona yer ettim, koydu başını.
Ağladı, ağladı, ağladı, ağladı, ağladı, ağladı.....
Cenaze günü geldi. Annesi gömülürken ağladı, bağırdı, onla gömülmek istedi. Göz yaşlarının hala bitmediğine şaşırdım. Sonra cenaze tam biterken bağırdı herkese ''Siz beni zaten sevmeyerek kalbinizin en soğuk tarafına gömdünüz!'' diyerek bir silah yardımıyla acılarını sonlandırmayı seçti. Meğersem beni seviyormuş. Babası söyledi. Kör olduğumu fark ettim. Siz kör olmayın, sizi sevenleri görün, sevmeyenleri siktir edin. Bugün ben Elif ablaya ve Onur'a içiyorum. Mekanınız cennet olsun, güzel insanlar.
Bu kadar insan öldü. Milyonlarca insan ölüyor. Her gün, saat, saniye, salise.
Peki ya sen?
Neredesin? Gelecek misin?
Bu soruları hep düşünüyorum.
İçimizde hep birileri intihar ediyor, farkında değiliz.
Mecnun görse bekleyişimi, utanır. Sen hala leylasın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
