Karanlığın bitmediği bu dünyada acıların bitmesini beklemek, ölü birisinin geri döneceğine inanmak kadar saçma ve imkansız.
Ölen sevdiğinizi, sevdiklerinizi unutma aşaması;
1. Alkol, sigara
2. Kendine zarar vermeler
3. Herkesden uzaklaşma
4. Kendini unutma
5. İntihar.
İntihar ruhsal veya fiziksel fark etmiyor. Ruhsal intihar daha fenadır. Ben her gece intihar ediyorum. Gidiyoruz teker teker bitmişliğe.
- Neden küfür etmeyi bırakmıyorsun?
- Bu kadar orospu çocuğu varken nasıl bırakayım?
Annem hep derdi.
''Hiç bir erkeğe güvenme fazla. Onu takip etme, onun için hayatını değiştirme. Biz yaptık da ne oldu? Hiç bir şey. Sen kendini harcatma sakın kızım. Sen böyle git. Güçlü ol böyle...''
Güvendim anne, özür dilerim. Bu yürek içten seviyor. Anne beni kırdılar. Sen görmedin. Sana söylemedim sırf sende kırılma diye anne ama beni kırdılar anne. Her hücreme kadar kırdılar, parçaladılar, tecavüz ettiler anne. Arkadaşlarım gülüp geçti.
Çocuk olamadım ben fazla. Sadece oturdum. Yaramazlık yapmadım. Biliyordum ki yaramazlık yaparsam annem üzülecekti. O bu kadar acı çekiyor ben daha fazla acı çektirmeyim diye yapmadım. Kardeşime de ben bakmaya çalıştım yaramazlık yaparken ben uyardım annemle. Annemi çocuk yaptım. Ben olgunlaştım.
Her insan çocuktur.
Bazıları herkesin önünde,
Bazıları sevdiklerine.
Kırmış kalbini
En çok sevdiklerin
En çok ağladıkların
En çok özlediklerin
En çok sigara yaktıkların
Ne çok kırmış kalbini....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
