Keşke o 1 mayıslar geri gelse be baba,
Seninle direndiğimiz o günler,
Seninle birbirimizi anladığımız günler.
Menekşeler, papatyalar, nergisler geri gelse ya?
Sen geri gelsen ya baba.
Gitarla bana o söylediğin şarkıları söyleyerek gel.
Hala geç değil, sadece gel.
Çiçekler solmadan, kalbim ölmeden, hislerim gömülmeden, şu koca dünya sömürülmeden gel.
Küçükken sevdiğim bütün her şeyi hatırlamaya çalışırım güneşli havalarda. Seni mesela. Küçük bir kız çocuğuyken kelebeklerin 1 gün yaşadığını öğrendim, öğrendiğim gibi üzüldüm. Adaletsizliği ilk ben o zaman öğrendim, eşitsizliği, karmaşayı. Meğersem bu daha başlangıçmış, bunu öğrendiğimde ise kahroldum.
-Baba beni niye böyle bir dünyaya getirdiniz ki?
-Farklılık yarat diye. Dünyayı gör diye, sevgiyi hisset diye, acıyı hisset diye, güzellikleri gör diye, kimsenin güvenilir olmadığını gör diye, her şeyin ölümü var diye, çiçek gibi ol diye ve en önemlisi seni sevebileyim diye kızım.
Belki sen unutmuşsundur ama ben unutmadım bu kelimeleri, harfleri, cümleleri. Ben ne kadar kırılsam da sevmeyi senden öğrendim. Özleyip de arayamamayı da senden öğrendim. Ben bir çok şeyi senden öğrendim.
Bu kadar zorluğun, derdin altından kalkmayı, güçlü görünmeyi de seni izleye izleye öğrendim. Zor oldu ama yaptım. İnsanların yüzündeki kırışıklıklar da güzelliği buldum, kirli ellerinde çaresizliği buldum.
Ben bir çok şey bulup, öğrendim, gördüm. Ama sırf görmek için ve öğrenmek için daha fazla ölüm istemiyorum.
Artık internetten kitap bile okunuyor. Ne diyim? Allah akıl, fikir ve en önemlisi insanlık versin. Evlilik programlarına kafa yorar oldunuz. Bilim kurgu olaylar için dert yandığınız oldu.
Kadınlara namussuz dediniz şerefiniz olmadan, ki sizden daha şerefli oldukları halde.
Adamlığın hormonlarla olacağına inandınız. Bazı kızlar ise kadınlığın bir et parçasından oluştuğuna inanarak.
Dünyanın sonunu düşünmekten, üzülmekten bıkanlar var. Bu alemin kendinden koptuğunu gördükten sonra ne yardımı dokunur bizlerin?
Kapitalizmin kölesi olduktan sonra elden ne gelir?
Doğruları susturmak, markaları konuşturmak gelir.
Ben böylelikle dünyadan ve insanlıktan daha büyük bir yalan olmadığını anladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küfrün Bir Parçası
PoetryBıktım ben artık. İnsanların bencilliğinden her şeyinden. İsyan ediyorum lan sana Dünya! Yıkamadın beni. Ezdin beni, hırpaladın, yangınlar yaktın içimde, ölü bir kuş gibi bıraktın beni. Yaşarken herkes bana dokunmak isterken, ilgi gösterirken öldüğü...
