Küfrün Bir Parçası

Artık Yok-2

Artık bitmişliğimi cümlelere sığdıramıyorum adam, gitmişliğini ise destanlara. 

Artık birisine güvenmem karaciğer kanseri olmama daha çok yol açıyor.

Artık acılarım dinmiyor, yaralarım kabuk bağlamıyor.

Artık güneş bana yüzünü çevirmiyor, sığınak yağmurda bırakıyor.

Artık ''Gitmeseydi keşke.'' demiyorum da ''Sevseydi beni.'' diyorum adam,

Artık kitaplarda buluyorum acılarımı. 

Bazı kitaplar yaralarımızı anlar, anlatır. Sigara yakmamıza neden olur. Rüyaları kabusa dönüştürür. Nefes olur, yaşam olur. Bazı kitaplar vardır seri katildir. 

Okudukça, sevdikçe sevesin gelir. 

Tıpkı seni sevdiğim gibi. 

Tıpkı senin bana yaşattığın acılar gibi. 

Kitaplar ne kadar masum görünse de bir o kadar canından can koparır,

Sessizdir ama sessizliğiyle öldürür. 

Tıpkı babamın bana yaptığı gibi. 

Sözleri, böğrüne bıçak saplar iz kalır. 

Tıpkı senin ''Olmuyor'' dediğin gibi.

Gitmeseydin. Göğsümde uyutsaydım yine, yine saçlarınla oynasaydım. Sevgimden kör olsaydın keşke yine. Keşke beni öldürmeseydin, sevseydin biraz sevmedin ama. Neyse bunlar önemli değil, beni kimse sevmedi zaten. Aldırmam. 

Ölürsem mezarıma gelme. 

Ölürsem beni hatırlama. 

Ölürsem hiç üzülme. 

Ölürsem yalandan ağlama,içme

Hasta olursun,

Canım acır. 

Ölürsem beni içinde öldür,

Tıpkı yaşarken öldürdüğün gibi.

Ve böylelikle bazı kitaplara para veririz yüreğimizi sökmeleri için, bir nevi kendini siktirmek için para ödemek gibi.