Forgive Me

Bölüm 4

Babamı arabadan indikten sonra kapişonlu cekedimi giyerek evden çıkmıştım. Saçlarımın ıslanmaması için kapişonu başıma geçirdim. Harry'de arkamdan geliyordu.

" neler oluyor baba?" Diyerek cekedime daha fazla sarıldım. Hava buz gibiydi. Taylor'ı okula göndermediğimiz için ilk başta pişmandım ama bu soğuğu görünce tüm pişmanlığım geçmişti. Kesinlikle hasta olma ihtimali yüksekti.

Bana doğru anahtar attığında son anda tutmuştum. " bu yeni araban oğlum." Tek kaşımı kaldırmış önce arabaya sonra da babama baktım. Ciddi olamaz herhalde. Dünkü konuşmalardan sonra bana yardım edeceğinden şüpheliydim. " hadi seni yeni işine götüreceğim. Hazırlanıp gel."

" iş ve araba mı?"

" evet. Annen ile senin en iyi yapabileceğin işi bulduk."

" birşeyleri yıkıp dökme ile ilgili mi?"

" yapma Lou." Arkadan Taylor'ın çığlığı geldiğinde arkamı döndüm. Koşarak geliyordu. Sonunda babamın boynuna atladığında güldüm. " büyükbaba! Iyiki buradasın çok sıkılmıştım."

" ah bebeğim senin okulda olman gerekmiyor muydu?" Harry'ye döndüğümde gülümsedim. O da bana gülümsemişti. Uzanıp yanağından öptüm. İşte herşey yoluna giriyordu. Yeni arabamız ve işim vardı. Yani sanırım vardı.

" gök gürlüyordu ve babam bugünlük izin verdi."

" oh harika o zaman. Louis hazırsan gidelim mi? Daha sonra hep beraber yemek yeriz. Hem evliliğinizi hemde işini kutlamış oluruz. Konuşacak çok şey var çocuklar. "

" iyi bir fikir. Bir an önce gidelim. Taylor gel buraya bebeğim." Babamın kucağından aldım. " biz gelene kadar Harry ile kal." Harry kollarını açtığında bıraktım.

İkisinin de yanağından öptükten sonra arabaya bindim. Gideceğimiz yeri bilmediğim için anahtarı babama uzattım. Harry ve Taylor bize el sallıyordu. Bende onlara sallayıp öpücük gönderdim. Harry buna gülerken Taylor da aynısını yapmıştı. " bir gecede kendine ne yaptın böyle?" Elimi acıyan gözüme götürdüm.

" hepsini Zayn yaptı. Benim bir suçum yok. Kendimi beladan uzak tutmaya çalışıyorum." Dedikten sonra anlımı cama yasladım.

" Zayn ile aranız iyi değil mi?"

" bir sik gibi davranıyor ve tek yaptığı şey bir boku bilmeden suçlamak."

" onada hak vermelisin."

" bunu asla yapmayacağım. Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum kesinlikle."

~

Büyük bir şirketin önünde durduğumuzda kapımı başka birisi açmıştı. Waow bunu uzun süredir görmediğim için biraz şaşırmıştım. Biraz da olsa saygınlığım hala vardı ya da sadece kendimi önemli hissetmek istiyordum.

Babam önden içeriye girerken ben etrafı incelemekten yavaş yavaş geliyordum. Koskocaman bir yerdi. Etrafta ciddi insanlar, değişik anlaşılmayan tablolar vardı.

Asansöre bindiğini görünce adımlarımı hızlandırıp yanına geçtim. " pekala beni iyi dinle Louis. Burası benim şirketim. Sırf senin için bir çalışanı işten çıkardım."

" waow. Tebrikler baba."

" dalga geçme ve bunu ciddiye al. Yapman gereken tek şey sana denilen şeyleri yapman."

" ne yani etrafta dolaşıp insanların beni kullanmasına mı izin vereceğim?" Tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu. Bu dediği şey tam olarak buydu. Ondan iş istedim sadece.