Forgive Me

Bölüm 12

¤¤

" olanlara inanamazsınız." Dedim kırmızı şarabımı yudumlarken. Bugün benim için büyük olan bir haberi henüz kimse ile paylaşamamıştım. Eve gelene kadar mutluydum ama saçma bir manzara ile karşılaşınca onu unutmuştum. Şimdi ise söylemenin tam sırasıydı. Ortam gergin değildi. " babam Amy ile tatile çıkıyor ve uzun bir süreliğine şirketteki tüm işi bana bıraktı. Şuan onun koltuğunda oturuyorum. "

" ciddi misin sen Louis? Babam bana ayak işlerini yaptırıyor dediğinde Mark'ın seni kullandığını düşünmüştüm."

" bende öyle ama bu geçici bir süre. Yakın bir zamanda tüm kontrol bende olacak. Bu olay beni her ne kadar germiş olsa bile sinir olduğum insanlar aklıma gelince rahatlıyorum."

" Louis aklıma geleni yapmayacaksın değil mi?" Dedi Harry. Ona gülümsedim. O ise başını iki yana sallayarak eğmişti başını." Birisine sinir olduğun için işten çıkaramazsın."

" ama Harry ondan ömür boyu kurtulacağım bu çok harika bir şey değil mi?"

" Sanırım bunu yaparsan babanın tatili kısa sürer. " omuz silktim. İlk hedefim Gus' tı. Elbette kovmayacaktım ama üzerimden iddiaya girmenin bedelini ödeyeceklerdi. Bunu nasıl yapacağıma dair bir bilgim yoktu ama bu benim için zor olmasa gerek. " bebeğim neden tabağına dokunmadın?" Dedi annem. Taylor sahiden de tabağındaki hiçbir yiyeceğe dokunmamıştı. Sonra Taylor'ın, Harry'ye bakışını fark edince neden yemediğini anlamıştım. Derin bir nefes alıp arkama yaslandım.

" sevmiyorum Çünkü babam abur cubur yememe izin verecek." Kaşlarımı yavaşça çattım. O da bana aynısını yapmıştı. " pekala dolaptan istediğini alabilirsin." Dedim. Hemen masadan kalkıp Mutfağa gitti.

Çatalımla bezelye tanesine batırdım. " Louis neler oluyor? Taylor benimle kalırken bu yemekleri yerdi." Bu sefer yememesinin sebebi yemeği Harry'nin hazırlamış olmasıydı. Yani ona bir nevi öfkesini belli ediyordu. " bu seferlik böyle olmasında bir sakınca yok öyle değil mi?" Dedim gülümseyerek. " boşver bunu anne. Her şey kontrolümün altında." Derken Harry bana ters ters bakıyordu. Sırf onun dediklerine inanmadığım ya da yapmadığım için ona göre adaletsizdim ama içimdeki ses doğruyu yaptığımı söylüyordu.

Taylor elinde cips paketi ile gelmişti. Kucağıma tırmandı. Yanağımdan öptükten sonra sırtını göğsüme yaslayarak yemeye başladı. zaten genelde kucağımdan inmiyordu. İşten geldikten sonra resmen bana yapışıyordu. Bu durumdan elbette şikayetçi değildim hatta hoşuma gidiyordu.

" umarım dediğin gibidir." Başımı salladım. " ah yorgunsan odanı hazırlayabiliriz. Yarın konuşmak için fazlasıyla vaktimiz olacak. "

" bu güzel olur oğlum. " ayağa kalktığımda Taylor'ı sandalyeme bıraktım. Harry ile hemen üst kattaki misafir odamıza çıktık. O dolaptan çarşaf çıkarmıştı. Çarşafı beraber seriyorduk. " ailen ile buluşmayı başka bir zamana ertelemen mümkün mü?"

" bunu diyeceğinden emin olduğum için çoktan erteledim." Düzgün bir şekilde çarşafı sermiştik. Ben yastığı kabartırken o da bir örtü arıyordu. " ne yani sadece annenin yanındayken mi aramız iyi?"

" doğruları henüz bilmiyorum. Böyle davranmam normal değil mi?"

" bilmen bir şey fark etmiyor Louis. Yeniden beni azarlayacaksın. Ah. Fazlasıyla pişmanım ve ondan milyon kere özür diledim. Neden bir kere olsun beni korumuyorsun?"

" onu kaybetmek istemiyorum. "

" ama beni kaybetmeyi göze alıyorsun öyle mi? Tanrım....istersen ettiğin yemini hatırla. " dedi öfkeyle. Beni tamamen yanlış anlamıştı. Bazen ciddi anlamda alıngan olabiliyor.