TBBS3: The Man Hater's Billionaire Bachelor (COMPLETED)✔

CHAPTER 26

Merry Christmas everyone! :) Christmas gift ko saiyo.

Bagyo, bagyo! Ay naku. Dapat hindi na lang siya nabuo! Panira naman.

Unedited.

Saccharine

Alas siyete y media ng umaga ay nasa elevator na ako paakyat sa opisina. Nagtime in muna ako bago dumiretso sa opisina.

Nandoon na ang receptionist at si Bettina kaya binati namin ang isa't isa ng magandang umaga.

Pagbukas ko ng pintuan ng aking opisina ay napatigil ako sa nakita. Nakaupo sa likuran ng aking mesa si bossing habang pinapaikot-ikot ang ballpen ko sa kaniyang mga daliri.

Nakatulala lang siya sa kawalan na tila ba may tinitingnan na interesante roon. Hindi pa niya ako napapansin.

"Bossing..." kuha ko sa atensyon niya.

Tila doon lamang siya natauhan at napakurap-kurap pa bago umayos ng upo. Ibinaba niya ang ballpen sa aking mesa bago ngumuti.

"Good morning, ganda." bati niya.

"Good morning, bossing." bati ko pabalik. "Anong atin?"

Umiling lang siya ngunit parang may bumabagabag sa kaniya. Inilapag ko ang bag ko sa ibabaw ng mesa at saka tumayo sa harapan niya.

"May problema ba, bossing?" malumanay na tanong ko.

Tinitigan niya lang ako at hindi nagsalita. He looks like as if he was fighting an inner battle whether to tell or not to tell.

Napakunot noo naman ako ng nag-iwas siya ng tingin bago bumuntong hininga. He raked his fingers through his hair before looking at me again.

"Bossing, may problema ka ba? May gusto ka bang sabihin?" dagdag kong tanong.

He sighed again before standing up and the next thing I knew, I was cocooned inside his big, warm arms.

Nahigit ko ang aking hininga kasabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko sa pagyakap niya sa akin. Hindi ako nakagalaw agad sa sobrang pagkabigla. Naramdaman ko ang paghigpit ng pagkakayakap niya sa akin kasabay ng paghalik niya sa tuktok ng ulo ko.

Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam ko habang yakap-yakap niya ako. All I feel is warmth and happiness as I am enveloped inside his embrace.

Unti-unti ay inangat ko ang mga braso ko para iyakap sa kaniya. I slowly closed my eyes as I savored the feeling of being in his arms. I listened to the erratic beating of his heart against my ears. I breathe in his addicting manly scent.

I should be pushing him away, I shouldn't let him hug me like this. But what I did was the opposite of those. Lalo kong inilapit ang katawan sa kaniya at hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniyang katawan.

I can feel something is bothering him and I want to comfort him even though I don't know what is it. I just want him to feel that I am here for him for whatever reason.

Napamulagat ako at nanigas bigla sa naisip na iyon. Umatras ako ng ilang hakbang palayo sa kaniya.

Shit! I care? Why would I care? This is so dangerous! I shouldn't! Goodness, I shouldn't!

"Ganda..." tawag niya sa akin.

"Bakit?" tanong ko naman ng hindi tumitingin sa kaniya.

I heard him sighed as he reached for me again and pulled me flushed against his body. Sinubukan kong kumawala sa pagkakayakap niya ngunit hindi na niya ako hinayaang makawala. His arms tightened around me like vines.