TBBS3: The Man Hater's Billionaire Bachelor (COMPLETED)✔

CHAPTER 38

For Rochelle Meana and Jonica Marzan. Mga beh, eto na ang inyong mga kasagutan kung bakit...

Unedited.

Saccharine

The moment I opened my eyes, a smile formed on my lips in an instant. I stared up in the ceiling feeling light and extremely happy.

And the only reason I can think of was the kiss last night.

He came back. He cried for me. He cares... He kissed me.

Naramdaman ko na lamang ang pag-iinit ng mga pisngi ko sa huling ala-alang iyon. Bumilis din ang tibok ng puso ko at tila may mga paro-paro sa tiyan ko.

Napatalukbong ako ng kumot habang pinipigilan ang pagngiti ng sobrang lapad sa saya... at kilig. Oo, inaamin ko, kinikilig ako. And I have never felt this for the past years.

Zach... I don't know what's with him but all I know is that he cares for me. And that just makes me fall for him fast.

And the kiss... Napahawak ako sa aking labi ng tila ramdam ko pa ang banayad na halik niya sa akin kagabi. It was sweet and gentle as if I was a fragile thing he is afraid to break.

And believe it or not, it actually made me forget why I was having all that drama last night, his kiss made me forget all my worries even though it was just for a while.

Napabuntong hininga ako at napaupo sa kama. I feel really different right now. I can't explain this feeling. But it's a good thing, I like it.

Ipinalibot ko ang tingin sa kwarto. Nagtaka pa ako ng hindi ito pamilyar sa akin, wala ako sa kwarto ko. Saka ko naalala na nasa condo unit pala ako ni Meana.

And speaking of, umuwi kaya kagabi ang babaeng iyon? Saan kaya natulog yun kung sakali?

Bumaba ako ng kama at nag-ayos bago lumabas ng kwarto. Pagkalabas na pagkalabas ko ay nakaamoy ako ng nilulutong pagkain sa kusina.

Baka si Meana na iyon.

Ngunit nagulat ako ng makita ang isang bulto ng lalaki sa harapan ng lutuan. He's wearing a shirt and jeans. And from that built, I know it is him.

"Bossing..." tawag pansin ko sa kaniya.

Lumingon siya sa akin kasabay ng paglitaw ng isang napakagandang ngiti sa kaniyang mga labi. My heart skipped a beat. Just the sight of him made my heart react that way everytime.

"Good morning, ganda!" Mulu siyang lumingon sa niluluto. "Madali na itong matapos. Umupo ko na riyan."

Umupo naman ako sa isa sa mga upuan doon. The table was even set for two.

"Nasaan si Meana? And why are you here?" tanong ko.

Kagabi kasi pagkatapos ng halik niya ay pinatulog niya lamang ako bago siya umalis. He wanted me safe and sound before he left.

Saktong tapos na siyang magluto kaya naglakad na siya palapit sa mesa at inilapag ang dalang pagkain. Nakangiting umupo siya sa kaharap kong upuan.

"Meana went out early. Ibinilin ka niya sa akin. I think she will spy with someone again today. And I am here because I'll take care of you." sagot niya.

My heart did a back flip again with his simple sentence. Ibinaba ko ang tingin para hindi niya mapansin ang pamumula ng mukha ko, nag-iinit na naman kasi ito.

"Wala ka bang trabaho ngayon?" tanong ko na lamang.

"I am taking a day off so I can take care of you." he answered.