TBBS3: The Man Hater's Billionaire Bachelor (COMPLETED)✔

CHAPTER 44

Pre-fi's not yet done. But fortunately I have spare time so I decided to type a chapter.

Sorry for keeping you waiting. Haha Hindi ko alam kung magugustuhan niyo ito. Puro numero pa kasi ang laman ng utak ko, eh. But I wanted to post a chapter up so kung ano na lang ang naisip ko, yun na ang tinype ko.

Next update would be after my pre-fi or kapag nakaisip na ako ng magandang update. For now, pagtyagaan nyo muna ang kakornihan ko.

P.S. Pwedeng manlait! Hahaha

Unedited.

Saccharine

Ilang oras matapos ang aghan namin ni bossing ay nakatulala pa rin ako sa isang tangkay ng pulang rosas na ibinigay niya.

Tuwing naaalala ko ang mga nangyari kanina ay nararamdaman ko ang pag-iinit ng mga pisngi ko pati na rin ang mabilis na pagtibok ng puso ko.

Oo, inaamin kong kinikilig ako at natutuwa sa mga ginagawa niya. But still there is fear in here. Fear that what happened in the past might repeat itself now or in the near future. Oo, maraming bagay na siyang ginawa para sa akin. Oo, ang mga bagay na nagawa niya ay nagpapakita na totoo nga ang intensyon niya sa akin.

But fear comes with falling in love, right? You will always have fear and doubt and i securities and it is inevitable. Pero sabi nga nila, I just have to go with the flow. I should learn from the past, savor the present, and wait for the future.

Nabawi ko ang tingin sa rosas ng may kumatok sa pintuan ng opisina ko. I composed myself first before letting the person in.

Cexchia Garcia emerged from the open door with a wide smile. Even though she's just in a shirt and jeans and sneakers without any make up on, she looks very beautiful. No doubt the elusive arrogant Grae Dominic Rodriguez fell for her.

"Hi, Asukal!" bati niya sa akin habang papaupo sa visitor's chair.

"Hi." I greeted back. Asukal ang tawag nila sa akin ni Schulaika dahil nga sa pangalan ko. "What brought you here aside from your feet, of course."

Nginisihan naman niya ako. Oo, alam ko na ang ugali ng baliw na writer na to kaya inuunahan ko na siya.

"Hinahanap ko kasi si Zach," sagot niya. "Nasaan ba siya?"

"Nasa boardroom at may board meeting sila ngayon. Why?" sagot ko naman.

"Wala lang. Gusto ko lang sanang makasilay ng gwapo ngayong araw." nakangiting sabi niya. "Ang pangit kasi ni Montero Sport, eh. Yung boylet ni Kusinera."

Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "Why? I thought Dominic is enough for your eyes."

"Nakakasawa na rin pala siya, eh." nakasimangot na sabi nito. "Nagsisi tuloy ako kung bakit ko tinanggap ang proposal nun! Tsk. Dapat pala I turned him down. Haay, hindi na tuloy makapanlalaki. Ang dami ko pa namang nakakasalamuhang naggagwapuhang models." tila nanghihinayang pang sabi nito.

Hindi makapaniwalang napatitig lang ako sa kaniya ng mga ilang segundo. Parang hindi ko ata narinig ang mga sinabi niya.

"Excuse me?" I said. "Do you hear yourself, Cexchia?"

"Of course, I am not deaf."

"Then why are you saying those things? I thought you love him? And goodness! I saw how much he loves you tapos pagsisisihan mong magpapakasal ka sa kaniya? Idadahilan mong nagsasawa ka na sa kaniya? Pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan at pinagsamahan niyo, ganon-ganon na lang yun?! Love is not a game to be played! It is a serious thing! Playing with people's emotions and feelings is a very very very stupid thing to do!