Hi guys. As i promised. Habol naman sa new year di ba? 😂😂
Anyway, a blesssed and fruitful and joyful new year to everyone.
Happy New year from me and Andrei. 😂😂 Putukan na. 😉
***
“Frances, can we talk?” I asked nicely.
Katatapos lang namin maghapunan. Nandito na kami sa bahay nila Tsina.
Ang mga bata ay parehas nang tulog.
Malaki naman ang room ni Franz kaya pinagtabi na lang namin sila sa higaan. Sobrang pagod siguro sa byahe kaya malalim ang tulog. Hindi na namin sila ginising dahil gabi na din.
“About what?” mataray nyang balik tanong.
“About us, about Dean.”
“About Dean it is. As fas as I know, there is no us.” Mataray at madiin nyang sagot.
I’ll take it as a yes. Tumalikod ako at naglakad papunta sa library room nila Tsina. Ramdam ko naman na nakasunod sya sa akin. Naupo sya sa pang isahang couch habang ako ay nasa sofa bed na katabi lang ng inuupuan nya.
“I want to ask some favour to you Frances.”
“Diretsahin mo nako, Wag ka na magpaligoy-ligoy pa.” Pambabara nya.
“Pwede bang cease fire muna tayo? It’s for you and Dean’s safety.” Alanganin kong tanong.
“Bakit? Anong kinalaman ng away natin sa safety namin ng anak ko? Pinagbabantaan mo ba kami?” matapang nyang sagot. Kitang kita ang galit sa mukha nya. She misinterprets what I said. Akala nya siguro ay tinatakot ko sya.
“No. It’s not that.” Mahinahon kong sagot. Kanina ay napagdesisyonan ko nang magopen-up kay Frances. Alam ko naman na malaki ay hirap sa akin ni Frances but hearing it from Franco, her brother, na kasa-kasama nya noong mga panahon na iyon, makes me think that Frances deserves to know maybe not everything but a part of it.
Para kahit papaano ay may idea sya. Alam ko namang hindi ki sya mapipilit na makipagcooperate kung blinded sya sa mga nangyayari o sa mga mangyayari pa lang.
“Then what is that supposed to mean?” tanong nya, halata sa mukha nya ang pagkainip sa susunod kong sasabihin.
“I belong to a secret elite organization.” Simula ko. Halata ang gulat sa mukha nya sa sinabi ko and from there, I know, that I got her full attention to what am I about to say.
“I.. We.. killed so many people, bad people to be exact. We protect prominent people and we are also the ones assigned to fight big time syndicates and when I say big time, sila iyong mga hindi kaya ng authority. We were trained to do that, we’re trained to kill people without batting an eye. No hesitation.” Tinignan ko ulit sya at kitang kita ko sa mga mata nya ang takot.
“I used to chase hell, play with death, cheat the danger. Wala akong inuurungan. I am also a jet fighter pilot, by the way. Until one day, nagsawa ako sa pakikipaghabulan kay kamatayan. One day, nagising na lang ako na ayoko na ng ganong buhay. I want out.” Tinignan ko sya ulit bago nagpatuloy sa pagsasalita.
“But I know I need to do something dahil hindi naman basta basta ang pag-alis sa organization. Hindi sila basta na lang papayag. Kaya noong nagsabi ako sa head ko na gusto ko nang umalis ay pinagbakasyon lang muna nya ako. Pag-isipan ko daw muna ng mabuti.” Unti-unting kumunot ang noo nya, alam kong may gusto syang itanong pero pinili nyang manahimik.
“I decided to have my vacation here in the Philippines. I met you, Tsina’s got a problem with your brother, thanks to you.” I joked but I think it’s not funny because she looked guilty.
