A's note: Hooray! Hindi pa din ayos ang laptop ko. Had to save it from one laptop to another and then copied it on my phone to update. Ganyan ko kayo kamahal. 😂😂😂 I know. bitin na naman to. Konting tiis at pasensya sya. Kahit matagal, isa lang ang maipapanga ko. Tatapusin ko lahat ng nasimulan ko.
P.s.
Salamat sa sandamakmak na votes, followers and heart warming comments. I really did appreciate it kaya pinilit ko talaga gawan ng paraan ang pag update.
P.p.s.
Please bear with my slow update. Thank you sa mga nagtyatyaga sa stories ko at sa nagtyatyaga maghintay ng updates 😘😘😘
***
I felt terrified the moment James informed me that Frances' families were being followed. I decided to take them to the islands too. I know these people. Mga halang ang bituka at nakasanla na ang mga kaluluwa sa impyerno kaya walang pakielam kung makapanakit sila ng kahit na sino. Papatay sila makuha lang ang kanilang gusto.
At sa puntong ito, hindi ko kayang ibigay ang gusto nila. I cannot choose one and give up the other. I cannot and will never sacrifice any of them, come hell or high water.
Kung tutuusin, in someone's perspective, napakadali lang ng hinihingi nila, ang ibigay ko ang batang hinihingi nila. My late wife's daughter who happened to be in my custody. Sa mata ng batas ay ako ang legal na ama ng bata. Pinakasalan ko ang Mama nya sa pag-aakalang nabuntis ko ito, I acknowledged her as my daughter. The moment I first laid my eyes on her, akin na sya at pinagtibay pa iyon when I signed on her birth certificate. That kid is mine. I love her dearly. Simula noong mawala ang Mama nya, ako na lang ang meron sya. I can't let her down. I am not her biological father, yes, but I am his father in the real sense of the word. Ako ang nagpalaki sa kanya, ako ang nag-alaga sa kanya, ako ang gagabay sa kanya hanggang maabot nya ang tamang edad na kaya na nyang makapagdesisyon para sa sarili nya.
She used to be my sunlight, my sunshine during my darkest days. She used to be the reason why I am hanging on to this life. She is my rock. She used to be my everything. I am trying to keep myself together because of her. So tell me, how can I give her up?
How can I give her up knowing full well what those fuckers are up to? They just want to get the child to train her to be just like them. A terrorist. An assassin. Kung sana ay maganda ang hangarin nila sa bata, baka maisip ko na ipaubaya na lang sya dahil iyon ang totoo nyang kadugo at iyon ang tama.
Pero nalaman ko ang balak nila. They already have planned the little girls' whole life. Kung saang pamilya sya lalaki, kung ano-ano ang gagawin nya, kung saan sya mag-aaral, kung ano ang mga dapat nyang pagdaanan para maging isang magaling na assassin na pamain at spy. I can't let that happen?
Alam ko, sa tingin ng iba, mali, ano nga ba naman yung ibigay ko na lang yung bata para sa kaligtasan ng totoong mag-ina ko at ng buong pamilya? Para sa ikatatahimik ng lahat di ba?
Pero alam ko sa sarili ko na kapag ginawa ko yon ay hindi matatahimik ang kalooban at konsensya ko sa mga posibleng mangyari sa kanya kung ibibigay ko sya. I am not willing to give her to anybody but don't get me wrong, I am not willing to give my wife and my first born either.
Gagawin ko ang lahat maging ligtas lang sila. Gagawin ko ang lahat maprotektahan lang sila. And by protecting them, I mean protecting the whole family. I hired the best security for all them. But things got a little out of hand, I underestimated the opponents.
First attacked was when they try to kill Frances' grandpa, mabuti at naagapan ang sniper. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung sakaling hindi iyon naagapan. Galit pa sa akin ang asawa ko, ni hindi pa nga nya alam na legal ko syang asawa. Baka tuluyan na akong iwan noon, baka ilayo nya sa akin silang mag-ina. Hindi ko kakayanin.
