Eksperyment polegający na analizowaniu i dyskutowaniu na temat różnorodnych obrazków znalezionych w sieci. Będę starać się też odwzorować sytuacje z mojego życia i podyskutować o nich z samą sobą.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
No to lecimy z tematem. :)
Jak wiadomo, miłość to piękne uczucie. Chcemy kochać i być kochanym. Jest to jedna z ludzkich potrzeb.
Nie wyleczysz się z dnia na dzień z nałogu, to samo można powiedzieć o miłości.
Jeśli kogoś kochasz, nie jesteś w stanie porzucić go z dnia na dzień.
Od miłości do nienawiści jeden krok.
Faktycznie. Miłość i nienawiść wbrew pozorom mają dużo wspólnego.
Jedno i drugie uczucie jest bardzo silne.
Gdy bardzo mocno kochasz, a ta osoba zawiedzie Cię czymś, co jest w stanie przekreślić wasz związek to nie możesz jej wybaczyć. Jest Ci ciężko, a zmiana tych uczuć nie ma obowiązku postępować w szybkim tempie.
W końcu zrozumiesz, że to jest bezsensowne. Twoje serce nie jest tak jak wcześniej zalane miłością, lecz nienawiścią.
Nie ma na świecie ludzi idealnych. Nie którzy uważają, że przez operacje plastyczne osiągną idealne ciało. Mylą się. Operacje mogą pozwolić, poczuć się ładniejszym, lecz co z tego skoro charakter taki nie jest.
Powiedzmy szczerze: idealni nie istnieją.
Otóż to. Nie istnieją? Powiesz mi: Jak to nie? Moja druga połówka jest idealna.
A jeżeli dostrzegasz w niej wady, a jednak kochasz ją pomimo to, możesz się spodziewać, iż to prawdziwe uczucie.
Miłość jest ślepa. Mimo, że na codzień jesteś rozsądna, podczas jej ataku stajesz się bezbronna.
Potrafimy wyidealzować osobę, którą kochamy.
W niektórych przypadkach jest to dobre. Jednak czasami powiniśmy się tego wystrzegać.
Nie dajmy sobie zamdlić oczu, bo później mogą nas szczypać.
