Bad, with a kind of good ~Voltooid~

8. Knetterende energie en losgeslagen vlinders

***

Knetterende energie en losgeslagen vlinders.

***

"Zo, mevrouw van Voorst, leg maar eens uit wat je hebt gedaan".

Mevrouw Preme, de bitch, rector, het kreng, de zure pruim -hoe je haar ook wilt noemen- kijkt me van over haar brilletje aan.

Haar handen gevouwen voor zich op de grote houten tafel en haar grijze haar stak achterover gekamd in een knot.

"Uhmm" begin ik langzaam.

"Ga eerst even zitten Malou" zegt ze, mij schaamteloos onderbrekend.

Met een boze blik richting het nietige vrouwtje laat ik me op de, met rood fluweel bedekte, stoel zakken en zak direct twintig centimeter onderuit.

"Goed Voorst, ik denk dat er mevrouw Belieaux wel een goede reden heeft om je eruit te sturen?" Vraagt Preme scherp.

Daarom is ze dus zo eng, ze weet pressies wie je bent, hoe je heet en ze kent ieder rooster uit haar hoofd, ook al ben je nog nooit bij haar geweest.

"Uhmm ja" mompel ik langzaam.

"En wát, als ik vragen mag, heb je pressies gedaan?" Vraagt ze sceptisch.

Waarom vraagt ze of ze het zou mógen vragen, als ze het toch sowieso doet.

"Uhmm, laten we zeggen dat ik een beetje agressief uitviel" zeg ik met een schuldbewuste glimlach.

Preme fronst haar wenkbrauwen, voorzover dat nog kan, omdat haar wenkbrauwen zo'n beetje tot over haar ogen hangen, en zucht.

"Wat heb je gedaan?" Snauwt ze boos.

Zo, last van stemmingswisselingen?

Ik open mijn mond, klaar om alles op te biechten.

Maar dan vliegt de deur van het donkere kamertje -die nog het meeste wegheeft van een gevangenis- open en stormt er iemand naar binnen.

"Meneer Hunter, wat dacht jij dat je aan het doen was?" Vraagt Preme langzaam.

"Ik dacht dat ik u even moest vertellen dat Malou geen straf zou mogen krijgen, omdat het mijn schuld was" zegt Jax even langzaam.

Moeizaam dringt het tot me door.

"Wat?!" Vraag ik boos.

Waarom zou die gast mij helpen. Nu krijgt hij verdomme zelf straf.

"Je hoorde me wel Malou, ik heb het gedaan en ik moet daarvoor gestraft worden. Niet Malou".

De grijze ogen van Preme schieten onbedwongen van mij naar Jax en weer terug.

"Nee Jax, je bent een klootzak, die gaan niet expres naar de rector om iets op te biechten, dan schop je mijn totale logica over badboy's in de war, dus ga weg en laat mij de straf krijgen, of nog beter, laat mij de straf krijgen en ga er genietend naar staan kijken, anders kan ik je geen badboy meer noemen, en dan zou het dus kunnen dat ik wel voor je val, en dat zou echt een hel zijn, aangezien je dan nog steeds een kloot- " abrupt eindig ik mijn stroom aan woorden en knijp mijn lippen samen.