Bad, with a kind of good ~Voltooid~

21. Natuurlijk wil ik dat

***

Natuurlijk wil ik dat

***

Even staar ik hem sprakeloos aan, het croissantjes
ergens halverwege het bord en mijn mond in de lucht en mijn mond half open.

"Je vraagt wat?" Vraag ik aarzelde
Jax moet lachen, zijn ogen twinkelen en de kuiltjes verschijnen opnieuw in zijn wangen.
"Ik vroeg of je mijn 'partner' wou zijn op het schoolfeest, maar volgens mij ben ik daar net iets te mooi voor, aan jou hoofd te zien" zegt hij met een grijns.

Meteen ontwaak ik uit mijn verbaast wacht-wat-zei-je-nou-net-trans en zeg blanco: "volgens mij zou ik degene moeten zijn die zich zou schamen op het schoolfeest omdat ik met jou opgescheept zit".

"Ha. Ha. Ha, erg geestig" zegt Jax, zijn mondhoeken omgekruld in een duistere grijns.
"Wat ben je van plan?" Vraag ik afwerend.
Jax geeft geen antwoord, grijpt het croissantjes uit mijn hand en propt het in één keer in zijn mond.

"Jax!" Roep ik verontwaardigd en geef hem een stompt tegen zijn bovenarm.
Die ik twee keer zo hard terug krijg.

"Mhawr swou jhe wet wihlen?" Vraagt hij me volle mond.
"Bah Jax! Praten met volle mond is onbeleefd" zeg ik lachend.
"Zo mooi zijn als jij is ook onbeleefd" zegt Jax en slikt de laatste hap door.

Meteen worden mijn wangen rood en verlegen kijk ik naar de grond.

"En trouwens, dat was alwéér geen antwoord op mijn vraag" zegt Jax dan met een boze frons.
Gedachteloos strijk ik met mijn duim over zijn voorhoofd en zeg dan: "natuurlijk wil ik dat".

***

"Lou! Schiet op! Schiet op! Schiet op! We hebben nog pressies zes uur om een passende schoolfeest-jurk voor je te vinden, en als je zo doorgaat zijn we over twaalf uur nog steeds niet je huis uit!" Roept Demi hysterisch, terwijl ze als een kip zonder kop rondjes loopt door mijn slaapkamer.

"Doe eens chill, kipje van me, ik ben over twee minuten klaar" zeg ik met een zucht en stuur het laatste berichtje naar Jax

M: tot vanavond, ik moet nu met Demi mee, voordat ze me afmaakt, hou van je
X

Zonder op zijn antwoord te wachten, druk ik mijn telefoon uit, zwaai mijn tas over mijn schouder en ren achter Demi aan de trap af.

"He he, slakjes".
Eva staat ontspannen tegen de deurpost geleund, haar handen diep in de zakken van haar jas en een blauwe muts tot over haar oren op haar hoofd.

"Denk je dat we in Siberië wonen schat?" Vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen.
"Nee, ik geloof dat we toch echt in Amerika zijn , maar het is wel koud buiten" zegt ze beledigd en geeft me mijn jas.

Met een scheve grijns, waarbij ik één mondhoek half optrek, neem ik de jas aan en steek vervolgens mijn arm twintig keer naast de mouw, voordat ik hem goed aandoe.

"Let's go!" Roept Demi op haar manier, wat dus gepaard gaat met een overenthousiaste lach en soms springt ze op en neer als tja... een losgeslagen kangoeroe.

"Laten we inderdaad maar gaan, nu we eindelijk klaar zijn" zegt Eva met een betekenisvolle blik richting mij.
"Tsss..." sis ik beledigd en loop langs haar de deur uit.

"Hé! Wacht ff!" Roepen Demi en Eva tegelijk en dan stormen ze als twee wervelwinden achter me aan naar buiten.

Let's get dressed!