Bad, with a kind of good ~Voltooid~

23. Liefde, angst en verlangen

***

Liefde, angst en verlangen

***

Snikkend laat ik mijn hoofd tegen zijn borst leunen.
"Ik weet het gewoon niet meer Jax" zucht ik zachtjes.
Zijn vingers sluiten zijn zachtjes rond mijn kin en dwingen me hem aan te kijken.
Zijn groene ogen staan zorgelijk.

"Wat weet je niet meer Malou?" Vraagt hij zachtjes.
"Ik snap je gewoon niet Jax, soms ben je die lieve, zorgzame jongen die echt van me houd, terwijl je, als er ook maar één dingetje mis gaat, me gewoon kan verraden, soms ben je teder en voorzichtig, het volgende moment sla je mensen neer, ik ben bang voor je Jax, ik durf niet meer te zeggen wat ik denk omdat ik bang ben dat je boos word".

Met mijn ogen gesloten vertel ik het hem, terwijl ik angstig afwacht op de klap.

Maar inplaats daarvan voel ik hoe Jax me langzaam loslaat en een stap achteruit zet.
"Je bent bang voor me?" Vraagt hij met een gebroken stem.

Langzaam open ik mijn ogen.

Jax schouders hangen, zijn kaken aangespannen en in zijn ogen blinken... tranen.

Met een diepe zucht kijk ik hem aan.
"Het spijt me Jax" zeg ik afgemat en draai me half van hem weg.

De reiger is verdwenen en de meerkoeten liggen aan de overkant van het water.
De eenden staren ons aan alsof we ze ieder moment kunnen doodmaken.
Zelf zij zijn bang.

"Ik... ik ga terug naar het feest. Kom je zo ook?" Vraagt Jax voorzichtig en legt zijn hand op mijn arm.
Met een afwerend gebaar schud ik zijn hand weg en zeg dan: "misschien".

"Oke".
Zijn voetstappen sterven langzaam weg, en dan ben ik weer alleen.
Opnieuw klim ik op de steen, leg mijn armen op mijn opgetrokken knieën en zucht diep.

Ik haat dit, ik heb nog nooit iets zo verschrikkelijk gehaat.
De woede brand in mijn borst en uit zich in hinderde tranen, die als een waterval over mijn wanen stromen.

Waarom ben ik nou altijd zo zwak, zo hulpeloos.
Zo miezerig.

Met een diepe zucht haal ik de rug van mijn hand langs mijn ogen, waarbij mijn totale huid zwart word en ik er waarschijnlijk uit zie als een depressieve panda.

Tientallen minuten tikken voorbij, terwijl ik op de steen zit en langzaam verander in een trillend stuk ijs.

Opnieuw denk ik aan Jax.
Ik wil zijn sterke armen rond me voelen, zijn zachte stem in mijn oor en zijn warme lippen op de mijne.
Ik wil zijn grapjes, zijn domme acties en zijn tedere kant.
Ik wil hem voor altijd bij me houden, ik wil dat hij voor altijd bij me blijft.

Ik wil van hem houden.

***

Eem stekende kramp in mijn buik laat me opschrikken en verward kijk ik om me heen.

Waar in hemelsnaam ben ik.

Rillend van de kou vouw ik mijn handen tegen mijn borst en maak me zo klein mogelijk.

Mijn vingers raken de plek boven mijn hart en ik verbaas me over het feit hoe langzaam hij klopt.
Maar zo'n één keer per drie seconden.

Trillend laat ik me op mijn zij op de rots vallen en verberg mijn hoofd in mijn handen.

Koud
Zo ongelofelijk koud

"Malou!".

Moeizaam werk ik mezelf overeind en kijk over mijn schouder.
Een lange jongen met warrig blond haar en zorgelijke groene ogen rent op me af, tilt me in zijn armen en houd me dicht tegen zich aan.

"Malou!" Roept hij nogmaals.
In zijn ogen staan tranen.
Ik wil iets terug zeggen, maar mijn lippen lijken te zijn verdwenen en afgemat kijk ik in die twee fascinerende groene ogen.

Doodop laat ik mijn ogen dichtvallen, en het laatste wat ik voel is hoe de jongen begint te rennen en ik wegval na een tweede steek in mijn buik.

***

Een grote hand omsluit de mijne en geeft een kort kneepje.
"Malou, alsjeblieft zeg iets!".

Zijn stem is zorgelijk en gebroken.

Moeizaam draai ik mijn hoofd richting het geluid, en meteen versterkt de greep rond mijn hand.
"Malou?".

Na een paar nutteloze pogingen, sla ik mijn ogen open en het eerste wat ik zie is... niets.

Alles bestaat uit grote, dansende vlekken, die lijken te knipperen en me hoofdpijn bezorgen.
Direct sluit ik mijn ogen.

"Malou?!" Vraagt hij opnieuw en ik heb het gevoel dat ik voor hem mijn ogen moet openen.
En dus probeer ik het opnieuw, knipper een paar keer en langzaam slinken de knipperende vlekken, nemen hun plek in en vormen hém.

"Jax?" Fluister ik voorzichtig.
"Ik ben er Malou" antwoord hij met een glimlach en strijkt een pluk donkerbruin haar uit mijn gezicht.

Dan haalt hij heel voorzichtig zijn vinger onder mijn oog door en als hij hem terug trekt is hij nat.
Tranen?
Misschien is dat de reden waarom ik niets zag.

"Wat is er gebeurt?" Vraag ik voorzichtig.
"We hadden ruzie, jij rende weg en ging ergens op een steen zitten, daar ben je de rest van de avond blijven zitten en toen ben je onderkoelt geraakt" legt Jax uit.
"Ik heb het schoolfeest gemist!" Vraag ik aarzelend.

Na een korte stilte knikt Jax voorzichtig.

Met een boze kreun sla ik mijn handen over mijn gezicht en zucht.

Kut, kut, kut!

"En nu?" Snauw ik boos.
"Nu moet je een nieuwe jurk kopen voor het feest" zegt Jax simpel.
"Ja amehoela... wacht wat!".
"Ik heb een tweede schoolfeest geregeld, speciaal voor jou" zegt Jax en aan zijn stem te horen moet hij lachen.

Meteen haal ik mijn handen weg en staar hem ongelovig aan.
"Maak je een grapje?" Vraag ik cynisch.
"Nee ik maak geen grapje".
"Waarom zouden ze een tweede schoolfeest geven omdat jij dat wil?" Vraag ik.
"Hallo-ho! Weet je wel wie je voor je hebt, dit is Jax Hunter, ik heb zo'n beetje de hele school in mijn macht" zegt Jax schaamteloos.

Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar hem op.
"Geloof je het zelf?" Vraag ik.
"Ja, jij niet dan?" Vraagt Jax bedrukt.

En dan schiet ik in de lach.
Terwijl ik amper adem kan halen van het lachen, druk ik mezelf omhoog onder de twintig lagen dekens en geef hem een knuffel.

"Het spijt me" zeg ik zachtjes.
"Het geeft niet, ik snap wat je bedoelde" zegt Jax in mijn oor en meteen rolt er een warme rilling over mijn rug.

Met een glimlach trek ik Jax bovenop me.

Hij legt zijn ellebogen aan weerszijde van mijn hoofd en kijkt me met een grijns aan.
"Waar wacht je nog op?" Vraag ik enthousiast en voor hij iets kan antwoorden, breng ik mijn hoofd omhoog en druk mijn lippen verlangend op de zijne.

Langzaam duwt Jax me dieper in het matras, terwijl hij met zijn tong tegen mijn lippen tikt.

Ik geef hem vrijwel direct toegang.

Als Jax me na een aantal minuten eindelijk loslaat zeg ik met een brede glimlach:
"Ik hou van je".

"Ik meer van jou".

***