31. Shotjes wedstrijd

115 4 0
                                    

Met een glimlach leunt Jax achterover, zijn tanden diep in zijn onderlip en zijn wenkbrauw opgetrokken.
Zachtjes strijkt hij met zijn duim over mijn wang en dan heb ik de tijd om even om me heen te kijken.

Gewenst effect.

Meer dan een kwart van de mensen in de zaal staart ons met enorme ogen en openhangende kaken aan.

Jax grinnikt zacht en zegt dan tegen iedereen: "de andere mensen in deze ruimte zijn ook interessant om naar te kijken hoor, ik weet dat wij wel echt bijzonder leuk zijn, maar we zijn niet erg gesteld op starende blikken".

Iedereen word direct rood, staart naar het plafond, de vloer, hun schoenen, het eten of waar dan ook, zolang wij het maar niet zijn.

Met een brede grijns kijk ik Jax in zijn ogen.
"Lekker bezig, mister Perff" zeg ik plagend en geef hem een tweede, korte kus op zijn mond.

"Ik ben niet voor niets perfect" antwoord Jax grijnzend.
Rollend met mijn ogen wurm ik me los uit zijn greep, pak zijn hand en begin gewoon te lopen, hopend dat hij mee komt.

Een harde ruk aan mijn arm laat me achteruit struikelen.
Mijn schouders botsen tegen de borst van Jax en ik moet mezelf een halve slag draaien om overeind te blijven.

"O Malou, we hadden toch afgesproken te blijven staan?" Fluistert Jax plagend in mijn oor.
"Jax!" Roep ik verontwaardigd en por hem in zijn zij.
"Sorry babe" fluistert hij met een sinistere grijns en laat me een pirouette draaien.

"Jax, Malou! Doen jullie mee met een shotjes wedstrijd?!" Roept ineens iemand en verbaast draai ik me om.
Nicholas staar naar ons te wenken, een glas met een verdachte gelige vloeistof in zijn linkerhand en een uitdagende grijns spelend op zijn lippen.

Even kijk ik terug naar Jax, die met een verdachte frons tussen zijn wenkbrauwen terug staart.
Dan haal ik onverschillig mijn schouders op en loop voor Jax me tegen kan houden naar Nicolas.

"Nooit gedacht dat je ja zou zeggen" grinnikt hij en slaat zijn arm om mijn schouder.
"Dat ik mee doe betekend niet meteen dat je aan me mag komen klootzak" zeg ik bot en sla zijn arm weg.

Even kijkt hij alsof hij me dood wil hebben, maar dan verschijnt er een grijns op zijn gezicht en zegt hij: "lekker pittig, houd ik wel van".

Met een diepe zucht en rollende ogen zeg ik kil: "Jax moet dringend op zoek naar nieuwe vrienden, want omgaan met eikels en klootzakken zal wel niet bepaalt veel goede invloed op hem hebben".

Voor Nicolas één of ander stompzinnig antwoord kan geven, loop ik door naar de shotjes-tafel, waar al meerdere mensen staan te wachten.

"Lou! Wat denk je dat je aan het doen bent!" Roept ineens iemand achter me, als ik me aansluit bij de groep mensen rond de tafel.
"Op zich dacht ik mee te doen aan een shotjes wedstrijd, behalve als er iemand is die me een gratis vlieg-les zou geven" antwoord ik zonder om te kijken.

"Malou! Doe niet zo dom" zegt Eva ineens naast me, mijn naam zowat uitsprekend als een kreun.
"Ach, hoe vaart kan het wel niet lopen?" Vraag ik haar onverschillig en neem een dobbelsteen aan van Nicolas.

"Nou, dan zoek je het lekker zelf uit" antwoord Eva kwaad en loopt weg.
"O, en ik zou ook wat beter op je vriendje letten, voor je hem kwijt bent!" Roept ze me na.

Verbaast kijk ik over mijn schouder, waar Jax met een gekwelde blik tegen de muur staat geleund, zijn handen diep in de zakken van zijn jeans en zijn ene voet op kniehoogte achter zich tegen de muur.

"Wacht nog even Nicolas" zeg ik snel en ren naar Jax toe.
Voor zijn neus blijf ik staan, leg mijn handen op zijn borst en kijk hem vragend aan.

Bad, with a kind of good ~Voltooid~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu