Bad, with a kind of good ~Voltooid~

26."Vertellen, vertellen, vertellen!"

***

"Vertellen, vertellen, vertellen!"

***

"Catch it!" Roept Demi vrolijk en twee secondes later knalt er een zak zoute popcorn tegen mijn hoofd.
Met getuite lippen vang ik de zak op.

"Dank je!" Zeg ik droog, scheur de zak open en prop een handje in mijn mond.
"Malou! Dat is voor straks!" Roept Demi met rollende ogen.

Met volle mond grijns ik naar haar.
"Moet je maar je maar geen spullen naar mijn hoofd smijten, hé schat" zeg ik uitdagend, terwijl ik nog een popcorntje in mijn mond prop.

Demi trekt boos met har wenkbrauwen, maar dan grijnst ze ineens geheimzinnig en haalt twee pakken oreo's achter haar rug vandaan.
"O. My. God! OREO!" Roep ik hysterisch en maak iets wat lijkt op een combinatie tussen een snoekduik en een ninja-rol richting de oreo's.
Behendig duikt Demi weg achter de bank.

"Demi!" Roep ik boos.
"Malou!" Roept ze terug op dezelfde toon.
"Nou-houw! Plagen is niet aardig!" Zeg ik met een kinderachtige ondertoon in mijn stem en sla mijn armen voor mijn borst over elkaar.

Met een boze frons laat ik me op de bank vallen, waarbij ik boven op de geopende zak popcorn plof en die als een soort stormwind door de hele kamer blazen.

"Achterlijke Bal gehakt!" Roept Demi boos.
Even staar ik haar onbegrijpelijk aan, met hoog opgetrokken wenkbrauwen en knipperend met mijn ogen.
Maar dan schiet ik zonder pardon in de lach.

"Wat?" Vraagt Demi verbaast.

Snikkend van het lachen rol ik over de bank. Mijn handen tegen mijn buik gedrukt en verwoed trachtend haar te vertellen wat er zo grappig is.

Lukt niet

Met rollende ogen laat Demi zich naast me op de bank ploffen, drukt de oreo's met een verontwaardigde frons tegen zich aan en staart nors voor zich uit.

"Omg!" Roep ik lachend en druk mijn handen tegen mijn pijnlijke buik.

Demi rolt enkel met haar ogen.

Na enkele minuten stopt mijn spontane-hyper-lach-aanval en ga ik rechtop zitten.
"Sorry" zeg ik hijgend.
Ze trekt vragend haar wenkbrauwen op, maar als ik besluit geen antwoord te geven haalt ze haar schouders op en gooit een deken naar mijn hoofd.

Met getuite lippen trek ik de deken over mijn knieën.
"Hé! Ik wil er ook onder!" Roept Demi ineens.
"Lesje nog niet geleerd?" Vraag ik sceptisch.
Ze kijkt me vragend aan.
"Geen-spullen-naar-mijn-hoofd-smijten!" Roep ik met rollende ogen en por haar in haar zij.

Demi slaakt een verontwaardigd gilletje en mept op mijn arm.
Ik mep haar driedubbel zo hard terug.

"Auh-hauw! Slaan is niet aardig" aapt ze me na en steekt giechelend haar tong uit.

Grinnikend pak ik de laptop van de bank en klap hem open.
"Komt er nog wat van die film of hoe zit dat?" Vraag ik blanco
Demi rolt opnieuw met haar ogen en opent Netflix.
"Wat gaan we kijken?" Vraag ik afwachtend.

"Moord wijven" zegt ze met een brede grijns.

***

"En nu ga je vertellen" zegt Demi abrupt en klapt de laptop dicht.
"He! Ik was net van de aftiteling aan het genieten! Het enige leuke stukje uit de hele film" Roep ik dramatisch en sla mijn armen over elkaar.

Met rollende ogen port Demi me aan.
"Maar dat was geen verhaal" zegt ze met een schuin hoofd en met een diepe zucht laat ik me in de kussens vallen.

"Je hebt het over Jax hé?" Vraag ik haar, terwijl ik geïnteresseerd het plafond bestudeer en me afvraag waarom kaas geel is.

Vraag me niet waarom.

"Ja ik heb het over Jax" zegt Demi met een veelbetekenende grijns en wiebelende wenkbrauwen.
Ik zucht diep en blaas de lucht uit in Demi's gezicht.

"Ik haatte hem, hij hield van mij, ik hield van hem, we kregen iets, toen kwam er ruzie, toen was het weer goed en nu hebben we weer ruzie" zeg ik droog.
"Malou-hoe! Ik wil details, de pikante stukjes van jullie sappige liefdesleven! De spanning en sensatie, het hartstochtelijke verlangen!" Roept Demi dramatisch.

Langzaam rijzen mijn wenkbrauwen van hun normale niveau tot aan mijn haar grens.
"Je wilt... wat!?"

Demi kijkt me verbaast aan.
"Ik wil details?" Zegt ze gekleineerd.

Een diepe schaterlach laat me opkijken.
Mason - de broer van Demi - staat tegen de deurpost geleund, zijn armen over elkaar geslagen en een brede grijns op zijn lippen.

"Hoi Mason" zeg ik droog.
"Hoi Malou" antwoord hij op dezelfde toon.
Met rollende ogen wend ik mijn blik af.

"Kom maar op met dat Sappige verhaaltje Lou" zegt Demi met twinkelende ogen, het feit dat haar broer in de deurpost staat en het dus echt níet hoeft te horen negerend.
"Ja dag!" Zeg ik afwerend en steek mijn tong uit.

"Ah, toe Malou!" zegt Mason plagend.
"Want jij denkt dat jou oren het aankunnen mijn diepzinnige levensverhaal aan te horen?" Vraag ik zonder hem aan te kijken.

"O Malou, je wilt niet weten wat mijn oren allemaal wel niet aankunnen" zegt Mason triomfantelijk.
"Laten we dan maar hopen dat je hersenen er nog niet klaar voor zijn" antwoord ik geïrriteerd.
"Kunnen ze".

Met opeengeklemde lippen draai ik me naar hem om.
"Blijkbaar ben je nog niet zover dat je begrijpt dat je OP MOET FLIKKEREN!" Roep ik met rollende ogen.

Zowel Demi als Mason schieten in de lach en met een dramatische zucht laat ik me achterover vallen en sla de deken over mijn gezicht.

Help me

"Vertellen, vertellen, vertellen!" Begint Demi ineens als een kleuter te scanderen, waarbij ze, als een kind dat binnen drie secondes in zijn broek gaat pissen, op en neer hupst op de bank en té enthousiast in haar handen klapt.

Mason doet vrolijk met haar mee en met een depressieve kreun sla ik mijn handen over mijn oren.

"Vertellen, vertellen, vertellen!"
"Nee!"
"Vertellen, vertellen, vertellen!"
"Neeheee!"
"Vertellen, vertellen, vertellen!"
"Argggggggg!"

Na tientallen martelende minuten roep ik gefrustreerd: "Oké! Oké oké oké! Als jullie nu jullie koppen houden!".

Meteen zijn ze allebei stil en met een diepe zucht begin ik aan mijn verschrikkelijke liefdes-leven-verhaal.

***

Srry voor dit super slechte hoofdstuk, maar er komen nu een aantal leukere (hoop ik).