***
Hey Suikerspin
***
Als ik uitvertelt ben ligt Demi half slapend onder de dekens en Mason is nergens meer te bekennen.
De stilte word enkel verstoord door de zachte snurkjes van Demi."Nou lekkere vriendin ben jij" zeg ik droog en schud Demi zo hard mogelijk door elkaar.
Meteen schiet ze als een strakgespannen springveer overeind.
"Wat! Wat heb ik gemist?" Vraagt ze gestrest."Niets" antwoord ik blanco, laat me op mijn zij onder de dekens vallen en zucht diep.
Ineens heb ik ontzettende veel behoefte om bij Jax te zijn.Het gevoel brand in mijn borst en langzaam gaat het tintelende gevoel over in een pijnlijk geknaag.
Met een tweede diepe zucht werk ik mezelf weer overeind en staar in het donker.
"Ga slapen Malou" zegt een knorrige stem.
"Houd je mond Demi" antwoord ik bedrukt.
Demi bromt een onverstaanbaar antwoord en draait zich van me weg.Na een tijdje word haar ademhaling gelijkmatig en zwaarder.
"Sorry Demi" fluister ik zachtjes en wil onder de dekens vandaan kruipen.
"Sorry waarvoor?" Vraag iemand ineens en als versteend blijf ik zitten.Demi draait zich met geopende ogen naar me om en kijkt me vragend aan.
"Uhm... ik... Ugh..." stamel ik gespannen.
"Waar ga je heen?" Vraagt ze langzaam.
"Nergens.. ik uhm... moest even naar de.... wc... ja, ik moest even naar de wc!" Zeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.
"En daarom zei je sorry tegen mij?" Vraagt Demi sceptisch."Uhhh... uhh ja" zeg ik droog.
Demi rolt overdreven met haar ogen en zucht.
"Zeg nou maar gewoon waar je heen gaat" zegt ze.
"Naar" met een diepe zucht besluit ik dat ik het beter gewoon kan vertellen.
"naar Jax".Demi kijkt me ineens begrijpend aan.
"Je houd echt van hem hé?" Vraagt ze, met een toon in haar stem die ik niet vaak bij haar hoor.
Ik moet op mijn lip bijten om mijn tranen binnen te houden en met mijn blik op de deken gericht knik ik.Plotseling trekt Demi me in een knuffel. Maar vreemd genoeg is het een hele fijne knuffel, in vergelijking met wat we van haar gewend zijn.
"Als je om half één s' nachts nog bij hem binnen komt, mag je van mij gaan" fluistert ze in mijn haar en verbaast kijk ik haar aan.
"Meen je dat nou?" Vraag ik hoopvol.Demi knikt met een lieve glimlach, duwt me uit het bed en zegt; "misschien moet je jezelf eerst even van een kleding-laag voorzien, want ik weet niet of je in je hemdje en ondergoed voor Jax's deur wilt staan".
En dan is de gebruikelijke Demi weer terug.
Met een brede grijns kleed ik me aan en haal mijn telefoon uit mijn zak.
"Misschien moet ik hem even bellen" zeg ik wijsneuzerig.Demi rolt lachend met haar ogen.
Mijn vingers trillen zonder reden als ik Jax's nummer zoek tussen mijn contacten.
Dan druk ik zonder me te bedenken op het telefoontje en houd mijn mobiel gespannen tegen mijn oor.Het lijkt een eeuwigheid te duren, maar dan eindelijk na tientallen toeeeeet's neemt hij op.
"Met Jax" zijn stem is zwaar en slaperig en spontaan begint mijn buik te kriebelen.
"Jax, ik ben het.... Malou" zeg ik voorzichtig, terwijl ik hard in mijn hand knijp tegen de spanning.
"Lou? Wat is er?" Vraagt Jax direct bezorgt.
"Niets! Nou ja, niets ernstigs, maar eigelijk wou ik vragen of ik langs mocht komen" zeg ik langzaam."Het is half één s' nachts Malou".
"Ik weet het... maar, nou ja laat maar" zucht ik bedroeft.
"Maar wat?" Vraagt Jax nieuwsgierig."Maar.... ik mis je" zeg ik dan nauwelijks verstaanbaar.
Trillend en met bonzend hart wacht ik op zijn antwoord."Ik jou ook"
***
Gespannen wip ik van mijn ene been op de ander, mijn handen diep weggestoken in de zakken van mijn jas en rillend van de kou.
Net als ik mijn telefoon pak op te kijken hoe laat het is, glijden twee armen van achter rond mijn middel en fluistert een zachte stem in mijn oor: "hey suikerspin".
Met een glimlach draai ik me om naar de jongen.
"Hey" fluister ik terug en voor ik mezelf tegen kan houden druk ik mijn lippen op de zijne.
Een blijft Jax als versteend staan, zijn armen nog steeds rond mijn lichaam en zijn ogen groot, maar dan sluit hij ze langzaam en drukt me dichter tegen zich aan."Je rilt helemaal" zegt Jax als ik de gene ben die de kus verbreekt.
"Tja, je kunt nou ook niet zeggen dat het een prettig zomers weertje is, om één uur 's nachts in de herfst" antwoord ik schouderophalend.Jax grinnikt zacht en laat zijn jack van zijn schouders glijden.
"Nee gek, straks word je zelf ziek of zo" zeg ik als ik doorkrijg wat hij van plan is.
"Maar dan heb ik jou toch om voor me te zorgen" zegt hij met een uitdagende grijns en twinkelende ogen, maar toch trekt hij zijn jas weer aan.Rollend met mijn ogen stomp ik hem in zijn zij.
"Dacht het lekker niet" zeg ik droog en woel door zijn donkerblonde kuif.Met een snelle beweging slaat Jax zijn handen rond mijn heupen en tilt me over zijn schouder.
"Jax!" Piep ik geschrokken.
"Malou!" Roept hij op pressies dezelfde toon terug en loopt zonder pardon richting zijn huis."Waarom kon ik eigelijk niet gewoon bij je aanbellen?" Vraag ik na een tijdje.
"Omdat mijn ouders totaal zouden flippen als mijn vriendinnetje ineens midden in de nacht voor de deur zou staan" antwoord Jax simpelweg.Ik knik langzaam maar zeg dan: "en hoe wil je nu dan binnen komen?".
"We hebben een achterdeur en ik heb een sleutel".Jax slaat een smal steegje tussen twee rijen huizen in en stopt bij een van de tuinhekken.
"Goed, nu moeten we stil zijn" fluistert Jax en zet me op de grond.Ik ben een meester in spionnetje spelen.
Jax duwt het tuinhek open, stapt naar binnen en sluit hem achter ons.
"De achterdeur is open, ga maar vast" fluistert Jax en doet het hek op slot.
Op mijn tenen sluip ik over het grindpad naar de deur, dus hem open en wacht tot Jax ook binnen is.Dan tilt hij me zachtjes op zijn rug en draagt me zonder pardon de trap op.
"Ik kan nog altijd zelf lopen" zeg ik eigenwijs als hij me op zijn bed laat vallen en de deur van zijn kamer dichtdoet.
"Weet ik" antwoord hij met een grijns.Met rollende ogen trek ik mijn kleren uit, kruip onder de dekens en wacht tot Jax naast me komt liggen.
Doodop sluit ik mijn ogen.
Maar miet voor ik de woorden van Jax heb verstaan."Ik houd van je"
***
Hopelijk vinden jullie dit een leuker hoofdstuk 😊
JE LEEST
Bad, with a kind of good ~Voltooid~
Romance"O, gaan we hard to get spelen boterbloem" vraagt hij. "Nee, we spelen not to get, en hou op met je rare bijnaampjes, ik kom niet eens overeen met een boterbloem" vertrouw ik hem toe. **************************************** Malou Hannah Jasmin van...