EPILOGUE

635 10 0
                                    


DANIEL POV ;

Tatlong buwan na yung lumipas mag mula ng magising si Kath. Akala ko hindi na mangyayari yun pero heto ako ngayon masayang kapiling siya.

Sobrang nag papasalamat ako dahil hindi siya kinuha sakin ni God. Marami pa kong plano para saaming dalawa, gusto ko pang bumuo na pamilya kasama siya. Si Kath lang ang gusto kong maging ina ng mga magiging anak ko at wala ng iba.

FLASHBACK,

Andito ako ngayon sa tabi ng pinaka mamahal kong babae. Nakatingin ako sa maamo niyang mukha, hinihintay na magising siya. Minsan nawawalan nako ng pag asa pero tinatatak ko sa utak ko na hindi niyako kayang iwan. Alam kong mahal na mahal niyako at hindi niya hahayaang magisa ako.

Isang oras ng makatulog ako parang bigla kong narinig ang boses ni Kath.

"D-dj."

Hindi ko minumulat yung mata ko dahil akala ko nananaginip ako.

"D-dj."

Ayoko paring gumising dahil natatakot ako. Natatakot ako na baka paggising ko hindi ko na ulit marinig pa yung boses niya. Natatakot ako na baka ito na yung huling pag kakataon na marinig ko yung boses ni Kath.

"D-dj."

Sa pag kakataong ito minulat kona yung mata ko dahil gumalaw yung kamay ni Kath na hawak ko. Napatingin ako sakanya at sobrang saya ko ng makita kong gising na siya.

"Kath." Hinawakan ko yung mag kabila niyang pisngi. "Gising ka na." Masaya kong sabi habang tumutulu yung mga luha ko.

"Oo dj. H-hindi kita kayang iwan." Kita korin yung pag tulo ng luha niya.

END OF FLASHBACK!

Ngayon masaya nako, wala nakong maihihiling pa. Lalo nat ikakasal nako sa babaeng, pinakamamahal ko. Sa babang mundo ko.

***

KATHRYN POV ;

Sabi nila malalaman mo lang daw na kayu na talaga ng isang tao kapag iniisip niyo na yung future niyo. Kung ilan ang magiging anak niyo at kung anung klaseng buhay ang mag kakaroon kayo.

Kung sino ang magiging kamukha ng baby niyo, kung anung gender nila at kung kaninung ugali sila mag mamana.

Itong fiancee ko para sakanya sapat na basta kasama niyako. Okay na sakanya ang lahat basta masaya kami at syempre ganun din ako. Hindi kami kailanman magiging kumpleto kung wala yung isa saamin.

"Ohmygod! You look gorgeous, Kath." Julia said.

"Tama! So you ready?" Bea.

I just nodded my head. Heto ako ngayon at naka tingin sa malaking salamin, wearing a very beautiful wedding gown. Holding a boquet of flowers.

"Kinakabahan ako." I said.

"Ano ka ba? Hindi ka dapat kabahan. Ang ganda mo kaya." Zharm.

They look beautiful too, wearing a long red gown. Red kasi ang motif namin sa kasal.

"Kayo rin ang ganda niyo." I said grinning.

"We know!" Sabay sabay nilang sabi.

Nag tawanan naman kaming tatlo. Ilang minuto nalang at mag start na ang wedding. Kinakakabahan talaga ako ng sobra, mag lalakad ako sa mahabang aisle maraming nakatingin sakin.

"Bride be ready. The ceremony starts in 5 minutes." Sabi nung coordinator ng wedding.

Inhale. Exhale. Inhale. Exhale! Woohh kahit papaano nabawasan yung kaba ko.

Save the Last DanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon