Οι μέρες περνούσαν γλυκά στο μικρό χωριουδάκι στη Μονεμβασιά. Η Δήμητρα είχε συνηθίσει την προφορά των κατοίκων και είχε ήδη αρχίσει να μιλά με τις κυρίες του χωριού. Είχε γίνει φίλη μπορώ να πω με αρκετές από αυτές. Ανταλλάσσαν συνταγές, έλεγαν η μία στην άλλη τα κουτσομπολιά του χωριού και κανόνιζαν συναντήσεις κάθε μέρα σχεδόν.
Ήμασταν μια εβδομάδα ακριβώς στο χωριό, αλλά δε είχαμε πάει ακόμη σχολείο, καθώς έμενε κλειστό εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών. Ο Αντώνης μας είχε υποσχεθεί ότι θα μου έστελνε μήνυμα όταν ενημερωνόταν για άνοιγμα τους. Φυσικά και δεν θα έστελνε στην και επισήμως κοπέλα του τη Δήμητρα, γιατί εκείνη ποτέ δεν απαντούσε στα μηνύματα.
Εκείνο το μοιραίο απόγευμα Παρασκευής λοιπόν, μια εβδομάδα από την άφιξη μας εκεί, ο Αντώνης έστειλε : "Ετοιμαστείτε κοπελιές, τη Δευτέρα πάμε σχολείο." και πρόσθεσε μερικά δευτερόλεπτα αργότερα ένα μύνυμα ενθουσιασμού "Το σχολείο θα είναι επιτελουςενδιαφέρον. Ευχαριστω 💗".
" Ναιιιι" πληκτρολόγισα και έπειτα έστειλα στον ανυπόμονο Αντωνάκη...
- " Δήμητρααα" φώναξα. "Τη Δευτέρα έχει σχολείο εε ;" είπα αλλά δεν πήρα απάντηση ποτέ. Άνοιξα την τηλεόραση και προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι καλό να κάνω αυτό το υπέροχο απόγευμα, έτσι ώστε να μην το χαραμήσω... Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα, όταν το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπά.
Δεν λέω... δεν ήταν φυσικά αργά, αλλά δεν περίμενα κανέναν να μου τηλεφώνησει.
- " Ναι ; " είπα με μια μάλλον περίεργη χροιά.
- " Έλα Ιωάννα, ο Πάνος είμαι. Ενοχλώ ; "
- " Φυσικά και δε ενοχλείς. Πες μου τι έγινε ; " ο νους μου πήγε βέβαια στο κακό. Ε, ναι κλασική Ιωάννα.
- " Τίποτα... απλά ο Αντώνης διαβάζει και βαριέμαι πολύ ρε..."
- " Ααα... πες το έτσι παιδί μου... Ελα. Σε πέντε λεπτά είμαι έτοιμη. "
- " Σπίτι σου ; "
- " Εμ, ναι δεν θες ; "
- " Όχι, απλά έλεγα να κάναμε τίποτα διαφορετικό σήμερα"
- " Ουσιαστικά, το μόνο πράγμα που έχουμε κανει μαζί, είναι sleepover. Και μάλιστα πάνω στον ώμο σου. " είπα γελώντας στη θύμηση.
- " Καλά καλά κατάλαβα. Απλά έλεγα να είμαστε κάπου μόνοι μας. "
- " Χμ... για στάσου ένα λεπτό." ρώτησα τη Δήμητρα αν είχε κανονίσει τίποτα για σήμερα στις επτά. Είπε ότι θα πήγαινε σε μια γειτόνισσα και θα έλειπε μέχρι τις εννιά περίπου. "Μόνοι μας θα είμαστε έλα." είπα στον Πάνο λίγο πιο ενθουσιασμένη από όσο θα ήθελα να δείξω πως ήμουν.
STAI LEGGENDO
Μέχρι το τέλος
Spirituale- Τι πίνεις ; - Ουίσκι με πάγο - Σκληρό ποτήρι να υποθέσω !! - Όχι. Απλώς μπερδεμένη. Πολύ μπερδεμένη... [ ... ] - Σε αγαπάει τουλάχιστον ; - Αμφιβαλω - Τότε είναι μάλλον πολύ περίπλοκο για να μου εξηγήσεις...
