The Unforgettable Destined

Chapter 32

TITLE: PAST AND FUTURE

Jhelai  Pov

Nakapaghanda na ako ang dinner namin ni Rheigh.. nasa shower room pa kasi siya..

Naisip ko na naman si Julian,, bakit ngayon lang.. bakit ngayon lang .... Bigla naman ng ring ang cellphone ko.. Tinignan ko ito at si Daddy ang tumatawag.

"Hello Dad"  sabi ko

"Honey, Mr. Adams came to my office a few minutes ago, and he wants to fight and to win you back"  mahinahon naman na sabi ni Daddy.

"He did?, but Dad I- I ---?"  di ko na tapos ang sinabi ko dahil nagsalita ulit siya.

"I had a feeling that He will go there in your condo, is Rheigh there?"  tanong ni Dad.

"Yes, Dad he just taking shower, then we will eat our dinner.. why?" 

"Nothing, in case Mr. Adams go there, please stay away, Jhelai, you don't deserve a person who hurt you a lot before"  ma awtoridad na sabi ni Daddy...

"dad, Julian is my past and I will not bring it back again and beside I think I've moved on... dati pa.." – kahit alam ko na hindi totoo, dahil si Julian parin ang mahal ko.

"okay then, bye, just please don't"  at binababa na ang telephono..

"who called you?"  tanong ni Rheigh, tapos na pala siya mag shower.

"hmm si Dad just checking if Im okay"  sabi ko sa kanya.

Nagulat ako ng bigla niya nalang hinawakan ang bewang ko at niyakap ako.. at bumulong sakin

"Jhelai, please stay with me, I don't know what happen yesterday but I have a feeling that you've change in some kind of action, somethings bothering you?"  tanong ni Rheigh.

Hinawakan ko ang ulo niya dahil basa pa ang buhok niya at sunuklay ito ang mga kamay ko.

" hehe.. do you have powers? Cause you know everything without even seeing it."  sabi ko..

"hehe cause I feel it in your heart"  sabi niya in a husky voice.. at nagtawanan kami.. habang nakayakap parin siya sakin na naka tapis lang ng towel at ako at sinusuklay ang buhok niya.. Nagulat nalang kami at bumukas ang pinto,,, di ko pala ito na lock kanina. At binuga nun ... si Julian. Nagulat kami ni Rheigh. Tinignan kami ni Julian mula ulo hanggang paa.. ang posisyon namin na magkayakap at itsura namin na nakatapis lang si Rheigh at ako ay naka pantulog na ng dress..

"what the hell.. who are you interrupt our moment?'"  tanong ni Rheigh.

"Julian"  bigla ko nalang nasambit. At naka tingin parin ni Julian samin.. inalis naman ni Rheigh ang pagkakayakap niya sakin.

"So Julian Adams, nice meeting you.."  sabi niya na nakangiti at inabot ang kamay niya. Hindi naman ito tinugunan ni Julian kaya ibinababa nalang ni Rheigh ang mga kamay niya.

"Julian ano ginagawa mo dito?"  Tanong ko sa kanya..

"Nandito ako para kunin ka na"   sabi niya at hinila ang kamay ko..

"teka lang..."  at natataranta ako dahil hawak din ni Rheigh ang isa kong kamay...

"Di mo na siya pag mamay-ari Julian.. you left her damage and then babalik ka at kukunin siya basta basta kahit may bago na nagmamay-ari sa kanya.. kaya please bitawan mo na siya" –mahinahon na sabi ni Rheigh.

At naghilaan sila sakin.

"Julian, Rheigh bitawan ninyo ako.."  sabi ko at pumasok sa kwarto ko at nag kulong.. bahala sila if magpatayan sila sa labas... nagugulo ang buhay ko.. ayoko ng complikadong buhay.. I dialed Dondie's number..

"hello best"  si Dondie.

"best...help me"  sabi ko sa kanya na umiyak.

"your crying, what happen, where are you?"  natataranta niya sabi.

"dito sa condo, come here and pick me up please"  sabi ko kay Dondie at saka nag end ng call.

Rheigh Pov

"hey, Julian right?"  sabi ko.

At tumingin lang siya sakin.

"You know what.. alam ko ang story ninyo ni Jhelai, and she didn't keep it on me, very honest diba"  napatingin lang siya sakin at umayos ng upo na parang intirisado sa sasabihin ko.

"until now, yun picture ninyo nasa lingerine cabinet niya, I asked her if sino yun' ang sabi lang nya "he's my one and only love, the one I got away" , imagine.. ako na fiancé niya sasabihan niya nang ganun how extravagant,"  sabi ko at napasalita ko siya.

"I know, and I'm hurt too, marami na din chance ang dumadaan para balikan ko siya but she always give reason to push me away.. like.. uuwi ng Australia,, like busy.. and I don't have courage to follow her.. "  nagulat ako sa sinabi niya.. napaka duwag niya para hindi ipaglaban ang katulad n Jhelai.

"hehe funny.. ito pa sasabihin ko sayo para maguilty ka ng sobra.. magkatabi kami matulog.. she was drunk and you know what she pull me towards her ang say "Julian please stay wag mo ako iwan" you know how badly and sad that to your fiancé, still longing for her ex boyfriend for so many years...who didn't make any move to comfort her in her dying moment , lots of years men lots of years.. you wasted it all"  sabi ko sa kanya na medyo may tono na..

"that's why I am here now to full her emptiness.. and I am willing to take all the consequences, comes in every single moment until I REACH HER AGAIN"  nakakunot noo niya ito sinabi .

"well, may the best men wins, di ako magpapatalo"  sabi ko.

"Im sure, Im gonna win her"  sabi niya.

At bigla nalang bumukas ang pinto ng condo at pumasok si Dondie.

"Where's Jhelai?" natatarantang tanong niya.

"in her room"  sabi ko at tumayo kami ni Julian at nasa likod ni Dondie.

"ano ba ang ginawa ninyo sa kanya.. ?" galit na tanong ni Dondie.

"Best.. Im here.. let me in..."  katok ni Dondie..

Bigla naman lumabas si Jhelai at nakabihis na..

"Let's go Don.. please let me out of here"  sabi ni Jhelai in a sad voice.

"Jhelai"  hinawakn ni Julian ang kamay niya, dahilan para huminto siya.

"Julian please stop"  sabi niya. At lumingon sakin.

"Rheigh, kaw na bahala sa condo ko paki locked nalang if your going out, I will just text you and I need a little space from now"  sabi niya at umalis na kasama ni Dondie.

Wala kami nagawa ni Julian at naupo nalang.. at di na hinabol ang pag alis niya.

"Im going,"  sambit ni Julian at umalis na din siya.

Inayos ko ang condo ni Jhelai at napagpasyahan ko na mag stay dun,, hanggang sa makauwi siya.. aantayin ko siya.

----

I will wait until.. she choose me" - Rheighann Monteciara.

---

I will fight no matter what.. even she pushed me away" - Julian Adams

---

thanks for reading guys..

God bless all..