The Unforgettable Destined

Chapter 34

TITLE:  LAST NIGHT WITH YOU

Jhelai's Pov

Halos isang buwan na din ang nakakalipas... andito lang ako sa bahay.. di makapagtrabaho.. nakabantay lagi sakin mga tauhan ni Dad, at si Rheigh lang ang tangi kong nakakausap..

"hey.. are you alright?" he asked me. I didn't answered him.

"bakit pa ba ako nagtatanong eh alam ko namang hindi ka okay"  nasa harapan ko si Rheigh at pilit kinukuha ang atensyon ko.. Simula ng umalis ako sa Condo ko ay di ko na mula ito nasilayan... Sa Mansyon na ako ulit tumutuloy.

"Rheigh.. please I'm busy.. pwede next time mo na ako guluhin"  totoo naman at abala ako sa mga paper works ko.. alam ko gusto lang ako i-comfort ni Rheigh pero wag ngayon.. sobrang gulong gulo pa ako...

"okay.. if that you say so.. pero if you need someone you can talk to.. I'm here"  at inabutan niya ako ng isang bouquet ng red roses..

" see you later sa press-con natin" nakalagay sa maliit na envelop ng bouquet.

Naalala ko na naman ang mga naganap noong karanaang buwan. Si Dondie ang tumulong sakin pero hindi ko magawang makausap siya ngayon.

Flashback....

Doon ako nakitira kay Dondie,, 1 week ang balak ko, at babalik din sana sa condo ngunit sa pangatlong araw ko palang ay sunundo na ako ni Dad sa Bahay ni Dondie.

"tito tama na po nasasaktan na po si Jhelai"  di ako magawang hawakan ni Dondie.

"Dad, please, just let me stay here and I will come home on Sunday"   pagmamakaawa ko..

"No, sasama ka sakin sa ayaw mo at sa hindi, at ikakasal ka kay Rheighann sa lalong madaling panahon"  madiin na sabi ng Dad ko habang kinakaladkad niya ako palabas sa bahay ni Dondie.. walang nagawa si Dondie kung di tumili nalang at umiyak para sa akin..

Nakulong ako sa kuwarto ko ng halos tatlong linggo.. walang text.. walang tawag.. walang bisita.. tangi si Rheigh, Mommy at Daddy lang ako pwedeng bumisita sakin. Hanggang sa sinunod ko nalang ang kahilingan ni Daddy.. para makalabas na ako sa hawla ko.

End of Flashback.....

"honey, are you ready"  haplos ni Mommy ang buhok ko.

"yes mom"  nandito kami ngayon sa isang press-con para i-announce ang kasal namin ni Rheigh. All the guess say's congratulations and best wishes samin ni Rheighann.

Pagkatapos ay nagpunta ako sa isang sulok.. at uniinom ng wine..

"hey !, are you fine?"

"Yeah!, Rheigh, It seems all the people are happy for us.."

"Except you.."  napatingin naman ako sa kanya.

"What do you mean?"

" I mean, Except you.. kaw lang ang hindi Masaya, look Jhelai I know... alam ko ang nararamdaman mo.. pero bago ang lahat.. gusto ko malaman mo na mahal kita, matagal na, una palang kita nakita.. I think bago tayo magcollege... pero tadhana na ang naglapit satin at tadhana na din ang maglalayo kung saka sakali"  makahulugang sabi niya sakin.

"Rheigh.. believe me I try.. but still, parang may mali."  tinignan ko sa mata sa mata,

"look.. I not asking for your love.. I'm asking for you devotion.. alam ko iba ang mahal mo.. alam ko na iba ang pagmamahal mo na ipinakita sakin.. pero hindi ko parin siya mahigitan sa puso mo.