Moordvrouw: Dansen In De Regen

Hoofdstuk 27: Het etentje (I)

Na anderhalve week misselijk te zijn geweest, voelt Liselotte zich weer beter. Sinds gisteren is ze zelfs weer aan het werk; ze voelt zich alsof ze de hele wereld aan kan. Samen met Bram is Liselotte nog wel even langs het ziekenhuis geweest. Alles was goed met Kruimeltje, gelukkig. Het was voor Bram de eerste keer dat hij de Kleine bij een echo heeft gezien. Het was zo'n mooi moment! Het is was overduidelijk te zien dat Bram ontroerd was. Het kindje is nog niet heel groot, Liselottes buik is ook nog niet enorm gegroeid. Maar volgens de gynaecologe is dit geen enkel probleem. Elk kindje groeit in zijn of haar eigen tempo.

Vanavond gaat het etentje -dat eigenlijk anderhalve week geleden plaats had moeten vinden- eindelijk door. Liselotte heeft besloten om maar geen jurk aan te doen. Ze is niet erg dik, maar je ziet wel dat ze zwanger is.

Bram loopt naar boven. Liselotte is zich al aan het aankleden. Ze heeft een zwart rokje aan. "Hé, schat", begroet hij haar. Liselotte glimlacht terug. "Wat vind jij?", vraagt ze twijfelend. "Deze blouse? Of deze?" Terwijl ze dat zegt houdt ze een donkerblauwe en een rode blouse in de lucht. Bram wijst de donkerblauwe blouse aan. Die staat zijn vriendin altijd zo leuk! Hijzelf trekt een spijkerbroek aan en een t-shirt. Daaroverheen doet hij een leren jasje. "Bram?!", zegt Liselotte grinnikend, terwijl ze zijn kledingkeuze bekijkt. Hij kijkt op. "Dit is toch niet netjes?", verduidelijkt ze haar manier van doen. Bram fronst zijn wenkbrauwen. "Hoezo niet?", vraagt hij verbaast. Liselotte zucht. "Een leren jasje is alles behalve chique. We gaan naar een restaurant, niet naar ons werk." Bram houdt verstandig zijn mond. Hij weet zeker dat Evert ook in leren jasje aankomt, maar hij kan nu beter niet tegen Liselotte in gaan, wil hij een ruzie voorkomen. Liselotte trekt andere kleren uit Brams kast. Zonder mopperen trekt hij het aan. "Je hebt gelijk", zegt hij, terwijl hij zichzelf in de spiegel bekijkt, "dit is veel beter". Liselotte knikt tevreden. "Zo kan ik wel met je aankomen", plaagt ze Bram.

Als Bram en Liselotte in de auto zitten, zijn ze stiekem best zenuwachtig. Carla weet natuurlijk al dat ze een relatie hebben, maar de rest niet, dus dat gaan ze vandaag vertellen. En dan gaat Liselotte ook nog eens vertellen dat ze zwanger is. Man man, Bram en Liselotte zijn nog nooit zo zenuwachtig geweest.

Als ze aankomen bij het restaurant, staan Fenna, Menno, Evert en Carla al te wachten. "Zijn we erg laat?", vraagt Liselotte beschaamd. Gelukkig schudt Carla haar hoofd. "Geen zorgen, we staan hier nog maar even." Liselotte haalt opgelucht adem. Bram wrijft haar even over haar rug, maar haalt zijn hand snel weer weg. Hij wil niet dat iemand dit ziet. Menno richt zich op Bram; "Wat lief dat je Liselotte hebt opgehaald!" Liselotte en Bram kijken elkaar aan en kijken snel weer weg. Liselotte voelt dat ze rood wordt. Bram glimlacht als een boer met kiespijn. "Ik doe het graag", zegt hij uiteindelijk stuntelig. Carla glimlacht naar hem. Zij weet natuurlijk al hoe de vork in de steel zit. "Kom, jongens", redt ze haar twee jongste rechercheurs uit de situatie, "Ik heb honger."

Gelukkig heeft Menno gereserveerd, want het restaurant is over vol. Als de rechercheurs de kaart hebben gekregen, komt er een ober aanlopen. Hij heeft een fles wijn in zijn handen. "Rode wijn voor meneer?", vraagt de ober tegen Evert. Evert knikt beleefd en de ober schenkt zijn glas vol. Liselotte schiet gelijk in de stress. Ze mag niet drinken, ze is immers zwanger. Maar als ze nee zegt, valt dat op. Bram heeft door dat Liselotte zich zorgen maakt. Onopvallend wrijft hij over Liselottes been. Ze glimlacht gestrest naar hem. De ober is inmiddels al bijna bij Bram en daarna is Liselotte aan de beurt. "Komt goed", fluistert Bram. Zijn vriendin knikt ja, maar denkt nee. Nu zakt ze door de mand. Ze weet het zeker. "Rode wijn?", vraagt de ober aan Bram. Hij schudt zijn hoofd. "Sorry, wijn is haram." De ober knikt begrijpelijk. "Mevrouw?", vraagt hij hoopvol aan Liselotte. Bram kijkt haar indringend aan. "Euhm", stamelt Liselotte. "Ik, euh, nee, sorry. Ik doe vandaag met Bram mee." Weer knikt de ober en hij verdwijnt weer uit het zicht. "Het is niet gek hoor, als je geen rode wijn lust", zegt Fenna geruststellend. Liselotte glimlacht. Ze moest eens weten.

Als iedereen het hoofdgerecht heeft gekregen, voelt Liselotte de spanning in haar buik. Bram knijpt in haar hand. Zijn vriendin knikt naar hem. Dat is het teken, dat hij kan beginnen met praten. Bram legt zijn bestek neer en kijkt zijn vrienden aan. "Mag ik even jullie aandacht?", vraagt hij zelfverzekerder dan hij zich eigenlijk voelt. Iedereen kijkt hem verwachtingsvol aan. "Liselotte en ik moeten jullie iets bekennen; we hebben sinds een paar weken een relatie." Evert glimlacht hoofdschuddend. "Gefeliciteerd! Ik had al verwacht dat het iets zou worden tussen jullie." Menno en Fenna kijken even verbaast, maar ook zij feliciteren het paar. Carla vertelt dat zij het al een tijdje wist, maar dat ze het geen probleem vindt. Al die tijd is Liselotte stil. Iedereen kijkt op als ze ineens begint te praten. "Ik moet jullie nog iets vertellen", zegt ze zacht. Bram kijkt haar bemoedigend aan. "Wij zijn benieuwd!", zegt Evert. Hij leunt achterover in zijn stoel. Liselotte slikt. Ze vindt het nog steeds doodeng. "Ik, euh", begint ze twijfelent. "Ik ben zwanger."